Waar het om draait: VERRasSING!

Dat is nogal een dingetje: wederom een antibiotica kuur waardoor mijn scherpte voor een deel verdwijnt en ik moet opboksen tegen een gevoel van niet helemaal wel zijn. Maar beter een wel zijn dan een niet zijn, in de wetenschap dat in Den Helder ook voormalige reddingsboten gehuurd kunnen worden om as te gaan verstrooien.

Of wat te denken van kranen die zich lenen om in zwart/wit tevoorschijn te worden getoverd en dat de tovenaar in deze de naam Martin draagt. Want ik ben nu eenmaal niet meer dan de man die het knopje indrukt en me verder niet druk maak omtrent al die andere mogelijkheden die zich zouden kunnen voordoen. Een gezegende oen en wanneer Ger van de gelegenheid gebruikt maak om een reactie op mijn bericht van gisteren te geven dan kan mijn dag niet meer stuk.

Ooit had ik een spiegelreflex camera die staat te verstoffen op zolder, maar nu ik gegrepen ben door het digitale geweld, wordt het ook tijd om eens kritisch naar de beelden te kijken. Wat zich leent in zwart/wit kan ook van kleur veranderen. Maar of dit hetzelfde effect sorteert is dan weer een andere vraag. De wetenschap staat immers niet stil en war voorheen in de donkere kamer als een toverdoos de beelden tevoorschijn liet komen, is het nu slechts een kwestie van maken, kijken, vanuit een niet voorspelbare hoek de horizon te laten voor wat deze is, opdat het resultaat als zodanig toch verrassend is. Want vaak gaat het om de verrassingen die het leven van een andere inhoud weten te voorzien en wanneer je daar te lang bij stilstaat…

kan het niet anders dan dat de verrassing opgaat in het totaal der dingen, zoals mijn vriendin Pauline niet tevreden was het haar object omtrent de huidige woningnood en van die nood een andere deugd heeft weten te maken…