Bewandel vooral…

Welke wegen je ook bewandelt, het maakt niet uit zolang jij jouw wegen bewust bewandelt. Om het even hoe lang dan wel kort het duurt, het zijn jouw stappen die ervoor kunnen gaan zorgen dat je de weg niet kwijt raakt. En mocht je per ongeluk de weg even kwijt zijn, dan doemt op een ander moment wel weer een kruispunt op. En kun je alsnog besluiten om op je voetstappen terug te keren, even stil te staan en een afweging maakt, alvorens ferm door te stappen. Waar paden lonken en lanen wachten.

Bij wijze van spreken dan. Wijsheid schijnt met de jaren te komen, geduld blijft veelal een schone zaak en voor je het weet verandert je leeftijd. Je interesses veranderen, je verantwoordelijkheden nemen toe en je vraagt je af hoe over een x aantal jaren de zaken ervoor zullen staan. Dat je ontdekt dat je belangstelling verandert, dat je andere prioriteiten stelt en dat het leven in het algemeen en dat van jou in het bijzonder, vergankelijk is. En dat, met alles wat zich op jouw pad heeft voorgedaan, het schijnbaar makkelijker wordt om met belemmeringen om te gaan Je haalt wat vaker je schouders op, neemt je niet altijd dingen voor en berust ook vaak in situaties waar je weinig tot niets aan kunt veranderen.

Het ‘kom Kees, het is maar tijdelijk, zal wel weer over gaan’ niet alleen een liedtekst is, maar ook wel degelijk een zinsnede die op het leven van toepassing is. En zo betreden wij onze wegen, slaan zo af en toe van het pad af om vervolgens te ontdekken dat er nog steeds meerdere wegen naar Rome leiden.

Om maar weer eens een open deur wat wijder open te trappen!