Bijna…
Het zijn niet alleen Burgers, Boeren en Buitenlui die zich voort bewegen, ook kippen met en zonder kop vertonen die neiging. En dat alles in het teken van de aankomende verkiezingen, waarbij stemmen worden geteld en nieuwe leden worden benoemd. Waarbij de een nog aansprekender plannen verkondigt, dan dat de ander weer bereid is om het nodige water bij de wijn te gaan doen. Er wordt verondersteld dat daardoor een evenwichtig beleid naar voren wordt gebracht, waarbij de grote meerderheid instemming betuigt.
Maar dat heeft veel weg van een hoop die mogelijk op termijn op de mestvaalt belandt. Omdat er geld mee gemoeid is, omdat er een lange termijn visie aan vooraf dient te gaan of omdat daar niet voldoende stemmen voor zijn behaald. Waardoor het ronde archief weer geraadpleegd wordt en de papierversnipperaar met stroken aan de haal gaat.
Economische principes een rol gaan spelen en wanneer de stemmen staken en niet veel meer gebeurt dan dat die eerder genoemde stemmen staken. Waarbij geen onderhandelingen omtrent het sluiten van een akkoord de gelegenheid krijgt, om alsnog tot een werkbaar geheel te komen. Neen, ik sta nog steeds in de twijfelstand ten aanzien van de 15e. Weifelen is een ding, twijfelen het andere. Een kwestie van wikken en het wegen dat achterblijft. Het is nog niet zover. Eerst maar eens kijken of de Staatsloterij nog wat voor mij in petto heeft. Maar mocht dit niet het geval zijn, de staat zal daar geen traan voor laten. Nog een dag en dan is het wederom zaterdag, het weekend voor de deur.
Hoewel er als pensionado geen sprake is van een weekend, kijk ik toch naar het weekend uit!
Het lijkt wel een Pavlov reflex wat na al die jaren van genoegzaam en hard werken en uitkijkend naar het weekend dit nog steeds in onze genen is genesteld. Of houden we in ons achterhoofd de dagen voorafgaand aan het weekend vast. Het gevoel dat er op de één of andere manier wij nog een arbeidzaam leven hebben en het onze altijd aanwezige verantwoordelijkheid is daar op een voor ons zinvolle en respectvolle invulling aan te geven.
Iets wat door anderen niet ontkent kan worden.
Goed bezig, bijt je?! Of zijn het de bloemetjes die je vergeten bent buiten te zetten, het weekend dat zich kenmerkt doordat een deel van de zondagsrust in deze contreien nog steeds een rol speelt in de Hervormende Gemeenten en de rust vaak verstoord wordt doordat de uitbundigheid van de ander een storende factor is geworden. Ben onder de indruk van jouw woorden, blijkt dat je toch vaker nadenkt over dat wat zich op jouw pad voordoet…
vrindik
Wat op mijn pad voordoet…
Op de eerste plaats de gesprekken en de ontmoetingen en de artikelen met en van jou.
Wik’s wegen zijn vaak onuitwisbaar en laten een duidelijk spoor na.
Maar dat was het onderwerp van llater.
Hou je goed jongen…