Twee Heren citeren:

Van Week Afsluiting naar Week Opening. En om dan maar te gaan citeren is niet zo’n grote stap. Waardoor ik een tweetal personen heb gevonden die, wat mij betreft, een bericht in mijn blog verdienen, maar ik laat ze dit keer anoniem aan het woord.

Iemand schrijft dat 2021 het jaar is dat hij 85 jaar hoopt te worden. En gaat dan verder met: “ik heb dus al 84 jaar achter mij gelaten waaronder vijf oorlogsjaren en de jaren van langzame opbouw daarna. In die jaren hadden we niets dus we probeerden van niets iets te maken en als dat was gelukt gaf dat ons een gevoel van diepe tevredenheid. We gingen lopend naar het Bosplan, zoals het Amsterdamse Bos toen werd genoemd, met mijn jongere broer en alle zwempakken in het wandelwagentje, water om te drinken en boterhammen met radijsjes. En als we ’s avonds weer thuis waren hadden hadden we een prachtige dag gehad: we waren blij met niets. Nu hebben we alles en we mogen niets: corona lijkt een ergere bezetter dan de Duitsers destijds. Nu zijn we helemaal niet blij met niets. Wat een verschil. 2021 zal ons het gevoel geven van de 40-50er jaren, stapje voor stapje vooruit, maar wel in heel veel kortere tijd dus met veel grotere stappen en alles zal weer zijn als voor corona. We gaan weer naar de Reeperbahn in Hamburg, lunchen in het Weense Prater of even op en neer naar Manhattan in N.Y. We laten corona achter ons en denderen voort, eerder, sneller en verder dan de buren. En ik? Ik loop weer achter de wandelwagen, rollator heet die tegenwoordig, een paar honderd meter de straat op en neer, luister naar de vogels, geniet van de bloemen, zwaai naar de passanten en hoop nog lang gelukkig te zijn.”

En dan iemand anders: “2021 is een verkiezingsjaar en brengt dat ons in april een vrouwelijke premier? ‘Met Mark heb ik het gehad, sorry, het roer moet om.’ Dat houdt een herziening van de ruimtelijke ordening in. En de verzorgingsstaat terug in het vizier. “Want dat snoeien om te groeien hakte er zo in, dat de capaciteit en kwaliteit van onze samenleving werd afgebouwd. Ook privatiseren van overheidsinstanties en verantwoordelijkheden bij lagere overheden leggen pakten volgens hem verkeerd uit. “Bij een chemische of bacteriologische oorlog zijn we reddeloos verloren. Er is te veel geld gespaard en te weinig gebruikt voor groei. “Gelukkig hadden we de spaarpot met minstens 100 miljard nog om na de pandemie de economie te redden voor een tijdje. Het groeien had drie jaar geleden met dit kabinet al moeten beginnen. Er zijn daarentegen ziekenhuizen gesloten, die we in een crisis nu tekort komen. En zo meer. Hier blijft het niet bij, we dienen voorbereid re zijn op een volgende epidemie. Hoe nu verder in 2021?”

Twee heren citeren en daar heb ik dit keer niets aan toe te voegen!