Jaar: 2019

OUD & meuk!

Oud wel, nieuw (nog) niet. Gewoon een kwestie van aftellen en straks weer op gaan tellen. Gelijk ook zegeningen ertoe doen. Was het alleen al door het feit ze als zegeningen te onderscheiden. Neem nu ‘ouwe meuk’, oud, vervuild en volledig afgeschreven tot… het moment waarop die verborgen schoonheid wordt (her)ontdekt. Waar ik nogal gevoelig voor ben, gezien ook de beelden die ik dit jaar vanuit een nu verleden bij dit bericht denk te gaan plaatsen. Of dit nu in Belgie is dan wel Duitsland betreft, het heeft iets en maakt in mij in zekere zin niet alleen melancholische herinneringen actueel, maar doet ook een beroep op dat wat ooit als nieuw is geweest en daarna de toon van het was heeft gekregen.

Paradepaardjes die niet opgewassen bleken te zijn tegen de tand des tijds. Gelijk ook postzegels zelfklevend zijn gemaakt ten faveure van het gemak van de mens. Waarbij DNA profielen ook tot het verleden zijn gaan behoren…


De toekomst staat niet stil en het verleden wordt alras geschiedenis. Vandaar dat ik juist op deze dag mijn treinsamenstelling heb veranderd. Het zijn suikerbietenwagons, voorafgegaan door een loc van de VSM, een Duitse wagon met steenkolen en een gerestaureerd restauratierijtuig van de eerder genoemde VSM (Veluwse Stroomtrein Maatschappij) als ode dan wel aandenken aan de geldelijke bijdrage van mijn schoonmoeder Corry.


Natuurlijk had ik kunnen gaan sparen, maar het om te zetten in een fysiek iets op de drempel van de twintiger jaren in 2000 heeft iets weg van voorheen in die andere eeuw. Toen Europa aan het bijkomen was van de Groote Oorlog en waar op diezelfde drempel ene Kim de wereld uitdaagt om… waardoor niet alleen de geschiedenis zich lijkt te herhalen maar dit meer te wijten is aan de mensheid die hetzelfde doet!

Een meer dan genoeglijke avond, een hartstochtelijke nacht en morgen… gezond met een kater weer op!