Grijskleurig.
Denk je eens in dat ik beelden heb die een wat rooskleurig vooruitzicht kunnen gaan bieden. Dan kom je vandaag van een koude kermis thuis. Want ik ga op deze laatste dag van dit jaar je verwennen met een stijgende en navenant dalende trap. Martin noemt dit grijs en waar ik heilig van overtuigd was dat ik juist hem een kerstkaart had gegeven is hij nog steeds in stille afwachting. Een omissie mijnerzijds die ik ternauwernood nog goed kan gaan maken op de drempel van de overgang. Dus doe ik het maar met de volgende woorden:’1001 maal excuses’ en waar ik me niet kan verbergen achter de woorden van de NS, iets wat gaat over ongemak, zal ik boete dienen te doen. Mijn voornemen is heel simpel. Vandaag iets met die grijze trappen, opdat het nieuwe jaar zich mag gaan verheugen op de kaart die ik van hen kreeg. Waardoor ik verzekerd ben van het feit dat ik zichtbaar heb gemaakt, waar ik in gebreke ben gebleven. Dat neemt niet weg dat het jonge, jeugdige jaar dat de grijsaard verdreef, er alles aan zal doen om het in gebreke blijven mijnerzijds, in de loop van datzelfde jaar waarschijnlijk zal worden toegedekt met een liefdevolle deken. (Bij gebrek aan mantels!)
Hoewel dekens bij menigeen nog wel op een verlanglijstje terecht zullen komen ondanks of misschien wel dankzij dat prijsplafond…
Laatste 15 Reacties