Een andere kijk…

Er zijn altijd mensen die mij blijvend verrassen. Een van die figuren is Kees O. waarbij de O dit keer staat voor zijn achternaam. Kees is een verzamelaar die er niet voor schroomt om, als een morgenster, de spullen van een ander niet alleen van een kritische blik te voorzien, maar zich ook over de afgedankte zaken te ontfermen. Hetgeen bij mij enkel verbazing oproept wanneer hij zich meester heeft gemaakt van een stadsplattegrond van Moskou, waar de Rivier de Moskwa zich door die stad heen slingert. En wanneer het cyrillisch schrift plaats maakt voor ons geschrijf, het Gorki park van een pier is voorzien, kan het haast niet anders dan dat zijn tekeningen voor velerlei uitleg vatbaar zijn. Nu weet ik wel dat ik een vooringenomen standpunt wat hem betreft inneem, dat neemt niet weg dat hij, door zich over deze afgedankte spullen te ontfermen, er wederom in is geslaagd om met zijn ongebreidelde geest en dito handen er weer een boekwerk van heeft gemaakt dat ik gaarne toevoeg aan mijn verzameling. Dat dit bij anderen de nodige vraagtekens oproept dat, ja dat, is juist het geheim van de meester. Tenslotte heeft ook Kees de nodige onderwijsbevoegdheden aan zijn palmares weten toe te voegen. Te weten dat Kees en Marijke op termijn inwoners van Alkmaar zullen worden, ook dat is iets dat ik nu reeds met hem kan gaan delen, gelijk die man met die cape die garant stond voor een bepaalde sherry. Sinds de kurken echter uit de flessen zijn verdwenen, de geest uit de fles is gegaan wil dat niet zeggen dat Kees minder creatief is. Waarbij ik bepaaldelijk wil opmerken dat Theo en Thea soms een voorbeeld aan deez’ man zouden kunnen nemen…