Een , geen .!

Om het iedereen naar het zin te maken, een onmogelijke opdracht, tenzij je jezelf een beperking weet op te leggen. Waardoor de kans toeneemt dat de zin in dingen weer voorradig wordt. Om maar even een gedachte naar voren te brengen, terwijl ik aan het stofzuigen ben. Stof te zuigen met geen andere bedoeling dan het huis en dan met name de woonkamer van een niet zichtbaar laagje te ontdoen. Want waar geleefd wordt, loop je de kans dat je de nodige niet altijd zichtbare wolken naar voren laat komen. Waardoor de kans op een minder zichtbare schoonheid niet de kans loopt om aan het oog onttrokken te worden.

Natuurlijk zijn mijn epistels niet altijd noemenswaardig, hooguit weet ik hier mijn tijd mee te vullen. Met flauwekul, dan weer met overdenkingen en dan weer door een reactie naar voren te brengen die de ‘wereldse zaken’ in een perspectief kan gaan zetten. Gelijk de komma van Rutte een eigen leven gaat leiden. Het gaat immers vaak om het perspectief waaronder zinnen naar voren worden gebracht. En waarbij een bepaalde overtuiging anderen over de streep kan gaan trekken. Waarbij de bedoelingen niet altijd zuiver hoeven te zijn…

Mijn bedoeling is simpel: iedere dag die mij gegeven is met een epistel vast te gaan leggen. Berichten noem ik dit, waar mogelijk een ander woord het geheel beter zou omschrijven. Gelijk ook vandaag is gebleken dat het woord ‘klimaatklever’ het woord van 2022 is geworden. En die Dikke er alles aan gelegen is om ook dit woord nader te duiden. Een woord, een zin en waar zinnen verschijnen, loop je de kans dat het hele epistels gaan worden.

Waarvan akte wat mij betreft!