Kappen kapper!

Altijd maar leuke dingen doen, daar is eigenlijk geen spat aan. Neen, meer kun je je concentreren op bepaalde ergernissen, gepaard gaande met dagelijkse beslommeringen. Om maar eens een suggestie aan de hand te doen. Wie ben ik om mij te ergeren, wanneer er reeds een spel met die naam in winkels te vinden valt en menig huishouden tot vervelens toe dit spel heeft gespeeld. Waarbij zij die moeilijk om konden gaan met verlies meestal in een diepe put te vinden waren. Want winnen is een gegeven dat menigeen wel kent en wanneer de dooddoener van ‘het is maar een spel’ naar voren komt, je wordt getrakteerd op een dodelijk vuur dat uit ogen spat. Waardoor een simpel spel opeens weer leuk kan worden. Of ganzenborden. Met fiches in de vorm van doppinda’s waarbij je niet alleen de put diende te trotseren maar ook nog eens de dood onder ogen kon komen. Dobbelen dan. Gepaard gaande met een vorm van bluffen en de bekers die hooguit het aantal ogen aan de kijker lieten zien. Pokeren. Ook zoiets. Een spel. Een leuk spel waarbij de inzet soms tot een zekere dood kon leiden. Russische roulette bijvoorbeeld en de Deer Hunter die voor een shock wist te zorgen. Wanneer iemand niet meer dan zijn leven te verliezen heeft en de dood als zodanig als een verlossing kan worden gezien. Of de belastingdienst, die het niet leuker kan maken dan ze doen. Mensen vroegtijdig met een gulden handdruk het beste wensen om vervolgens met de andere hand alsnog een deel terug te vragen. Iets wat doet denken aan die twee handen die hervormden tot een soort van credo hebben gemaakt: laat uw linkerhand niet weten waar uw rechterhand zich bevindt. En kijk niet vreemd op wanneer die hand de kat in het donker knijpt. Neen, ik schaar ‘naar de kapper gaan’ niet onder leuke dingen, hoezeer ik daar volgens anderen ook van opknap!