kieken & KOKEN

En toch heeft het wel wat. De een houdt zich bezig met kieken, de ander modelleert de schalen waarop het een en ander terechtkomt, weer een ander schrijft een verhaaltje en onderwijl doet de zon het overige werk. Tussendoor rijden de treinen, wordt er gewerkt aan een glasvezelsysteem en probeert een werknemer vroegtijdig een biertje te gaan drinken. Helaas trapt de baas van het geheel hier niet in en verlaat de man onverrichter zake het pand.


Een buurthuis aan de rand van een deel van de stad dat als Bloemwijk door het leven gaat. Waar woningen zijn gesloopt en de ruimte wordt ingevuld door nieuwbouw. Hoewel Bloemrijk niet in overeenstemming is met de straten die Grensstraat dan wel Eikelenbergstraat heten. Dat neemt niet weg dat de sfeer ontspannen is, de personen die straks garant staan voor de maaltijd en het tegen vijven langzamerhand vol begint te lopen.


En Hertog Jan de tap laat lopen. Met andere woorden het project ‘kieken en koken’ neemt een aanvang en waar stemmen klinken heeft dit invloed op de stemming die zich voordoet. En wij rommelen maar wat rond, de flitsers maken overuren en de digitale kaartjes worden gevuld. Een project dat op termijn mogelijk in een boekwerk naar voren zal gaan komen. En dat allemaal nadat de volgende coalitie van de Stadsregering naar huis is gestuurd, het stemmen ook nog plaats gaat vinden en dat de uitslag niet eens zo verrassend is. De BBB gaat er met de winst vandoor en andere partijen hebben het nakijken. Onderwijl maakt de voormalig Burgemeester van HeerHugowaard zich op om een inventarisatie te maken van een volgende coalitie die zich met het besturen van de Stad Alkmaar gaat bezighouden. Het voelt wat dubbel aan en dat enkel omdat er weer eens een crisis is uitgebroken omtrent het asielzoekersbeleid.

Waar de ene partij met een gestrekt been is ingestoken, de burger en de vluchteling zich wederom in de steek gelaten voelen. Maar desondanks, de maaltijd is voortreffelijk, de mosterdsoep niet te versmaden en waar Aviko garant staat voor de aardappel, de schnitzel van Tante Carla laat zich bedekken door de kaas die daaroverheen wordt gedrapeerd. En het toetje doet het: ijs, slagroom en de nodige vruchten.

Zoete vruchten dit keer en geen wrange!