Kop staar(t).

Als iedereen een kwartslag draait, loop je de kans dat de wereld gaat tollen. Maar het zal veel spul en moeite gaan kosten om iedereen over te halen om aan dit voornemen deel te gaan nemen. Dan loop je de kans om op een andere manier op den kop te komen staan en velen zullen die anderen voor gek verklaren. Je denkt toch zeker niet dat ik aan zo’n mallotig idee mee ga doen. Ik kijk wel lekker uit dan wel lekker toe. En toch is er niet zoveel voor nodig, wanneer je momenteel de wereld aanschouwt. Sla een willekeurige nieuwsrubriek open en sta versteld wat mensen elkaar aan doen. Geheime operaties komen achteraf in de openbaarheid, wat in achterkamertjes beklonken wordt komt via de WOB alsnog aan het licht en waar economen voorspellingen doen die de mensheid schrik aanjagen, is het gevolg dat diezelfde mensen de nodige maatregelen gaan nemen. En er wordt wat gedraaid, om de hete brij gelopen, nagelaten om het achterste van de tong naar voren te brengen en de keutel in menig aarsgat in de pot te zien verdwijnen. Afvegen en weg laten glijden het riool in dat ook nog steeds wordt onderzocht om de drijfveren voor een mogelijk opnieuw invoeren van een mondkapje naar voren te kunnen gaan brengen. Beter ten halve gedraaid dan dat een driekwarts wals wordt ingezet. Om over een spel als kwartetten maar te zwijgen, wanneer monopoly in de kast verdwijnt. Of verzaken bij het klaverjassen…

Een verhaal wat kop noch staart kent met geen andere bedoeling dan mijn zinnen te verzetten omdat ik gisteren met een klein mes een volgende operatie heb ondergaan. Cataract vanuit het verleden en staar tegenwoordig. Met de nodige informatie omtrent wat wel te doen en wat niet. En dat ik mij drukker daaromtrent heb lopen maken dan dat een ander zich druk maakt, heeft simpelweg de volgende reden:

het pad dat achter mij ligt kenmerkte zich voor een groot deel door PECH.

Vandaar!