On the ww, maar dubbel mag dit keer OOk!

Dat alles een keerzij kent, mag als bekend worden verondersteld. Dat het geenszins mijn bedoeling is geweest om langdurig in de schijnwerper te staan, ook dat was in eerste instantie absoluut niet mijn plan, edoch dat het loopt zoals het loopt ook daar valt weinig op af te dingen. En dat ik momenteel loop te hannesen om een knap bericht de wereld in te sturen, dat vraagt meer wijsheid dan daadkracht, want ook aan een bepaalde vorm van daadkracht ontbreekt het mij op dit moment absoluut. Wanneer die muis het verdomd om op een glad blad te gaan bewegen, ik wat met mijn vinger loop te klooien en simpelweg die cursor iedere keer weer in een andere hoek moet zoeken, dat die muis het nalaat om te piepen en dat ik, gezeten in een niet aangepaste rolstoel probeer dit bericht uiteindelijk de wereld in te gaan sturen, na het gebrekkige en waarschijnlijk onbegrijpelijke verhaal onder de ogen van Martin naar voren te gaan brengen, ik nogmaals ben geattendeerd op het feit dat ik niet alleen de wet der traagheid overtreed, maar ook nog eens nalaat om met appjes de wereld te gaan verblijden, dat PAULINE mij nogmaals heeft gewezen op de voordelen, ik niet veel meer weet te doen dan om hulp te gaan roepen en niemand in Nederland reageert op een au secours van een veronderstelde Franse vreemdeling, dat de lettertjes die dit keer verschijnen nog een slag kleiner zijn dan ik gewend ben dan wel gewend was en dat de cursus computeren voor hen die op dit moment andere beperkingen kennen dan de kracht van de vinger, de macht van de hand, de rijkdom van een geest en het oeverloze gezwam dat ik met grote regelmaat naar voren breng toch dit bericht wegen is er niets bij laat staan dat het mijn paden zijn die allen die dit lezen dan wel onder ogen komt, Wiks