Van alle tijden!

Het is dit keer niet zo zeer een fingerspitzengefuhl, maar meer een poging om wat vingervlugheid te kunnen continueren. Want dat het zeker in de huidige tijd van belang kan zijn om met het wereld wijde web in contact te blijven, dat is zeer zeker de moeite waard. Was het alleen maar om een betaling te kunnen doen, of een bericht aan een ander te doen toekomen. Hetgeen niet wegneemt dat de schrijfsels die ik produceer niet altijd een schoonheidsprijs verdienen. Daar gaat het ook niet om, maar het geeft toch in zekere zin een bepaalde mate van voldoening. Ook al kraam ik daar de meest onzinnige woorden uit.

Een bezigheidstherapie waarbij het accent vooral op het eerste komt te liggen. Bezigheid, en dat dit een vorm van therapie kan zijn, dat is in het verleden voldoende aangetoond. Toen waren het mensen die de dagelijkse sleur probeerden te doorbreken, had het wel degelijk een functie maar of dat heden ten dage nog steeds van toepassing is, een vraag die vraagt om een nader onderzoek. Houtjes hakken bijvoorbeeld, goederen bij elkaar zien te harken opdat de voedselbank nog steeds anderen tegemoet kan komen. Of simpelweg wat te gaan koken, een aardappel te schillen dan wel zuurkool te gaan verwarmen. Waar ooit een fazant een rol heeft gespeeld, ook die is van het menu verdwenen. Met dank aan de Partij voor de Dieren. Om toch maar weer een ietwat politiek laagje van een inhoud te voorzien. De tweede dag van februari, en waar volgens hen die het kunnen weten er geregeld met twee maten wordt gemeten, ook daar hoef ik mij niet schuldig onder te voelen.

Ook dat is van alle tijden!