Verleiding

Ooit weleens wat te diep in het glaasje gekeken, en de persoon die zonder zonde is, moet nog steeds die steen gaan werpen. Simpelweg door het feit dat de verleidingen die ons omringen, niet altijd het meest zuivere naar boven halen.

Want de behoefte naar bevrediging op de een dan wel een andere manier maken deel uit van ons menszijn. En dat dit mens zijn geregeld haperingen kent, ook dat is inherent. Want we proberen allen op de een of andere manier bepaalde zaken te ontlopen. Neem simpelweg het belastingstelsel. Daar heb je boxen, waar je dan naar waarheid de bedragen dient in te vullen. Dat is weer wat anders dan een poging te ondernemen om belasting te gaan ontduiken. Of een verklaring af te gaan leggen, die jouw intentie recht doet en de ander in zekere zin onrecht.

Een belofte af te gaan leggen. En je daar naar eer en geweten naar te zullen handelen. Anders wordt dit wanneer er sprake zis van een vorm van privacy, waar geregeld op gehamerd wordt. Niet altijd te ontkomen, wanneer je ontdekt dat anderen op de een of andere manier jouw privacy weten te schenden. Simpelweg doordat je informatie die van je gevraagd wordt, met het volste vertrouwen naar voren hebt gebracht. Cookies bijvoorbeeld, het aanvaarden van die optie kan ervoor zorgen dat je met spam wordt geconfronteerd. Dat maakt mij wat huiverig, maar voor wat betreft de keuze die zich voordoet, valt ook daar bijna niet aan te ontkomen. Verleidingen, ik heb het daar al eerder over gehad. Zal ik wel of zal ik niet, doe ik het voor mezelf of misschien wel voor een ander. Stel ik wel of niet een bepaalde hoogte in, of ga ik wederom voor de bijl?

De keuze is en blijft bij mij, maar voor wat betreft die verleiding: die blijft nu eenmaal GROOT!