Vrijdag alweer en nog ff

Vrijdag, 5-10-2018.

Wanneer het leven een grote jackpot is, is het de vraag wie aan de arm van die eenarmige bandiet blijft hangen. Ben ik het, ben jij het of zijn zij het” Nu weet ik wel dat mijn werken zich kenmerken door een randje schaduwzijde, dat het niet eenieder gegeven is om de zon op te zoeken en dat de vraagbaak waar het leven om draait niet altijd te geven is, neemt niet weg dat ik er toch maar een stille kracht tegenaan smijt, vandaar:

STILLE KRACHT.

GRAUWHANGENDE SLUIERVELDEN

HUILEN AAN GINDSE EINDER

SNIKKEN BOMEN, LATEN WINDEN

TAKKEN WAPPEREN, TEER BEMINDEN

SCHUILEN IN HET DORRE, GELE GRAS

WINDEN ZEULEN MET WAT BLA’REN

EELT DOORGROEFDE TUINDERSHANDEN

TRACHTEN ZWARTE AARDE TE ONTGINNEN

WINNEN SLECHTS

VERDORDE GEWASSEN, VLASSEN

OP ANDERE TIJDEN, VERMIJDEN

STIL TE STAAN, OP TE GAAN

IN DES MENSEN EIGEN

VERNIETIGINGSWAAN.