1.400.000.000.000.000 in euro's

1.400.000.000.000.000 is een willekeurig getal. Dat wil zeggen is vergelijkbaar met een hoeveelheid stenen, aandelen, obligaties, landbouwbedrijven, bosbedrijven, fabrieken, bezorgers, telecombedrijven, high-tech ontwikkelaars, en in de laatste plaats mensen met een uitgesteld loon. Mensen die werden uitgenodigd (gedwongen als het ware) om tijdens hun werkzame leven een deel van het inkomen in een pot te stoppen. De pensioenpot. Waarbij de vulling steeds meer, de indexering steeds minder is geworden. Omdat de overheid zich met die potten ging bemoeien en wanneer er sprake was van een gat in de schatkist er niet tegenop werd gezien om een graai in die pot te doen. 25.000.000.000 in guldens verdween, ging het kwartje van KoK achterna en er was geen hond die daar een stok tegen stak. Laat staan dat de man die dacht van een welvaartsvast pensioen op termijn te kunnen genieten, hooguit later tot de ontdekking kwam dat hij een achterstand had opgelopen door niet met de prijzen mee te gaan en dus een indexering voor zijn kiezen kreeg. Geen wonder dat het merendeel van die mensen niet alleen in het bezit is van een kunstgebit, maar hooguit de restanten van wat zorg voor later heette te zijn, nu als een doekje tegen het bloeden krijgt toegediend. Ja, ook ik deel mee in de algehele feestvreugde, weet niet veel beter dan dat een zingende Koolmees meester is in het zingen dat veelal voor de kerk uitging, dat ook deze man niet in staat is om een lente te verkondigen. Waardoor het ingeslagen pad zich leent voor hypotheken, beleggen in banken ofwel verzekeringsmaatschappijen die er alles aan doen om de goed geluimde investeerder nog met wat meer vermogen op te gaan schepen. Schijnt goed te zijn voor de veronderstelde economie, waarbij de schuld niet direct gelegd wordt bij het kapitaal. Oligarchen en olie maatschappijen die overgaan tot groene stroom, prijzen aan de pomp die eerder en sneller stijgen dan dat zij dalen en het aardgas dat elders gewonnen wordt, wordt omgezet in een verhoging van de energiebelasting. Ook is ga er deze maand op vooruit, maar na aftrek van de verhoging van de BTW, de verzekeringspremies, het ontbreken van die dertiende maand zijn het slechts getallen waar ik me mee bezig dien te houden. Abstracties. Gelijk ook al die nullen zich in enen laten omzetten en het digitale tijdperk een volgende vlucht kan blijven nemen. Onderwijl stromen de gadgets door het hemelruim, sta ik niet vreemd meer te kijken wanneer de vaste contracten weer gaan toenemen, is er schaarste op de arbeidsmarkt en voel ik me niet geroepen om als vrijwilliger ergens aan het werk te gaan. Voor je het weet word je ingeroosterd, blijkt vrijwillig werk redelijk verplichtend van karakter, sta je voor een complimentje dan wel een bedankje ergens op een lijst en wanneer de belastingdienst erachter komt dat de fooienpot die gedeeld wordt voor wat extra inkomen kan zorgen, krijg je een boete aan je broek en kun je weer helemaal opnieuw beginnen. Toch hoor je mij niet klagen, het dak boven mijn hoofd, de piepers die op een spaarzaam pitje gas tot koken worden veroordeeld, de pasta die van een gele kleur wordt voorzien (gesmolten kaas doet wonderen), de sambal voor de broodnodige hitte in de mond (mondiaal als het ware) en daarbij een felsje bier desnoods. Beter kan ik het niet weergeven, anders doet het vervelend samken.