Panama Pictures – Requiem for Lost Things

Zie het als een (Mona) toetje. Een reprise van een kort optreden in de Grote Kerk, tijdens de opening van het Cultureel seizoen in Alkmaar, getiteld: Kunst tot de Nacht. Nu weet ik wel dat Alkmaar niet geheel bol staat van de culturele activiteiten, tenslotte laat het zich niet vergelijken met de Wereldstad A’dam, maar op zich geeft het wel een goed beeld wat waar te verwachten. En wanneer de Kleine zaal in de Vest, behoorlijk gevuld is, zijn het de Panama Papers die een Requiem for Lost Things ten tonele voeren. Een voorstelling waarin acrobatiek, dans, choreografie, een strijker op bas, een blazer op een hoorn afgewisseld met een klarinet en een geluidsband door middel van een synthesizer het geheel van een zekere dramatiek voorzien. Zijn het de vluchtelingen die op zoek zijn naar een veilige haven, is de toekomst die voor hen ligt wel een toekomst en blijft het vervolgen van die mens een constante dreiging in hun bestaan” En wat betekenen de raven die her en der opduiken” Zijn het beelden die doen denken aan de laatste hallucinerende schilderijen van van Gogh, zijn het vragen omtrent leven en de onontkombare dood, vragen de vragen die de beelden oproepen wel om een verklaring of is het stomweg proberen te genieten van een voorstelling die minder voorspelbaar is dan je zou verwachten” Daar ik geen idee heb wat te zeggen, het biertje na afloop met de nootjes alsnog voor een mate van voldoening kon gaan zorgen ik zo vrij ben geweest om nog een tweede biertje te nuttigen en even met Jan G. bevindingen uit te wisselen doordat ook zij van de vers van de Vast voorstellingen kunnen genieten, maakt toch dat ik met een redelijk tevreden gevoel op deze avond terugkijk. Dat dit soort voorstellingen vooral voor verrassingen zorgen…


iGer.nl


iGer.nl


iGer.nl


iGer.nl