Alleen met woorden (IV)

Nachiennachie. Voor de liefhebbers, wanneer je denkt dat dit een woord is dat zich leent voor van Dale heb je het helemaal mis. Waar leent dit woord zich dan wel voor?! Eigenkijk heb ik zelf ook geen enkel idee, de bedoeling van dat woord kan hooguit zijn dan de lezer dezes met een woord raadsel op te gaan schepen. De andere kant van dit woord zou kunnen zijn: nachiendaggie, maar dat doet dan weer vermoeden dat Maggi in dit geheel een importante rol gaat spelen. En in zekere zin is dat ook zo, ware het niet dat de omstandigheden van vandaag zich uitstekend lenen om even stil te staan bij de afgelopen weken in de wetenschap dat mijn avontuur in Den Helder ten einde loopt.

Hoewel is er wel sprake geweest van een avontuur wanneer het grootste gedeelte van de tijd in een ziekenhuis bed wordt doorgebracht, het ochtendritueel bestaat uit een horde aan zorgverleners onder aanvoering van een specialist en de man in kwestie niet veel meer doet dan zijn gevolg op te zadelen met een enkele instructie, waarbij de groep niet veel meer laat blijken dan een instemmend knikken. En onderwijl de toetsen op het bord worden beroerd door de lenige vingers van de verpleegkundig specialist. Ook dat behoort tot de rituelen en wanneer de mensheid af zou kunnen stappen van die rituelen loop je de kans dat niet alleen zekerheid verdwijnt, maar ook een mate van radeloosheid zich van diezelfde mensheid meester maakt. Volg het nieuws en je zult geenszins meer verbaasd staan omtrent de gevolgen van een bepaalde mate van besluiteloosheid, op het moment dat er verregaande maatregelen over het volk worden uitgeworpen. Gelijk een visser zijn net uitgooit en niet direct verwacht een grote vangst binnen te halen.

Natuurlijk onder de noemer van de beste bedoelingen, hetgeen dan weer betekent dat alle zeilen worden bijgezet en daar waar gebrek ontstaat, er via kunstgrepen handelingen worden aangeleerd waar voorheen een opleiding voor vereist was. Dat dit ten koste kan gaan van de kwaliteit is ietwat ondergeschikt geraakt aan de omstandigheid, maar ook dit terzijde…

Het zijn immers juist de terzijdes, die ervoor zorgen dat menigeen het spoor bijster is geraakt, althans wanneer het mij betreft. Bijna vijf maanden later is er een beperkte opening in zicht en dan doel ik op niet veel meer dan op het bericht dat morgen de lezer zal gaan verrassen. In die zin dat ik bewust heb gekozen om mijn berichten van de afgelopen tijd onder de noemer van ‘alleen met woorden’ heb proberen te vangen.

Maar of ik daar in geslaagd ben, dat is dan weer een heel ander aspect van mijn huidig verblijf hier.