Als de sodemieter !

Het ene moment is er niets aan de hand, het volgende moment vliegt wikswegen uit de bocht. En daar komt dan geen in spin de bocht gaat in aan te pas. Dus dat noopt mij om te anticiperen op dat wat mij de aankomende dagen nog te wachten staat en het mijn bedoeling is en blijft om iedere dag iets van mij te laten zien en niets van mij te laten horen. Want waar de ene frustratie nog niet geheel en al verdwenen is, dient een volgende frustratie zich al lachend aan. Of dit dat heel banale van de al eerden naar voren gebrachte peedee momenten zijn, de douche houd ik erin en wanneer vanuit Darmstadt berichten in de ochtenduren zich voordoen, is het stomweg wachten tot een hulpverlener zich aandient en het genoegen heeft om… nou ja waar hospitalisatie op de loer ligt is verlies van decorum nabij. Daarnaast kent mijn aura de laatste tijd een vrij botte opstelling en waar scheuren zich voordoen kan er niet langer worden gepleisterd. Hetgeen dan weer betekent dat door het nemen van een voorschot op de dagen die voor mij liggen er niet teveel verwacht mag gaan worden Hooguit wat onbekende plaatjes die doen denke aan, maar door te stellen dat het beelden zin van een balustrade in kennelijke stat van ontbinding, doe ik waarschijnlijk recht aan het bijkans vijftig jaar oude tehuis waar ik momenteel verblijf. En waar de verpakking iets aangeeft van de momentele inhoud, kot het een dubbel en dwars tot zijn recht. Dus doe het er maar mee en verwacht voorde aankomende tijd nog de nodige onderbrekingen, tenzij ik Ger weer zo gek krijg om uren aan mijn huidige zijn alhier te gaan sleutelen.