Ballen en ijscomplexen

Over sneeuwballen en ijscomplexen raken mensen niet uitgesproken, laat staan dat de haringen in een ton een vergelijking doorstaan met het materiaal dat de Nederlandse Spoorwegen weten in te zetten op lijnen die terug gaan naar de kust.

Een tropische atmosfeer heeft de Nederlanden bereikt en wanneer de sluierbewolking plaats maakt voor een grijze hemel, de wolken hun overvloed naar beneden storten en de wegen spekglad gaan worden door olie, diesel, rubber en vuil, zijn niet alleen de rapen voorzien van een glans, maar ook de wegberijders in staat om de bochten te laten voor wat deze zijn en tevergeefs proberen om die ene boom net niet te raken.

Een ongeluk zit niet altijd in een klein hoekje en voor je het weet zijn de hulpdiensten gearriveerd, de weg afgesloten en zijn er weer de nodige files aan het totaal toegevoegd. Dat neemt niet weg dat het mijn vriend Kees O. wederom is gelukt om niet alleen de courant te halen, maar ook nog eens een deel van zijn niet in te schatten verzamelingen aan het totaal heeft weten toe te voegen. Want wie bedenkt het om in de winter sneeuwballen te verzamelen, deze in een plastieken zak te bewaren in een vrieskist en ook nog eens te voorzien van een jaartal: 2016, 2005, 2011, 2008, 1999 en nog een keer 2005.

Die dubbele zal hij aan de straatstenen doen toekomen, maar wat hij ongelofelijk stom vindt is dat hij op een tweetal zakjes heeft nagelaten om deze van een jaartal te voorzien. Maar… 2018 haalt dit keer de courant: deze bal heeft het grote genoegen om onder een groot publiek de courant te mogen halen.

Een unicum dat verloren gaat en er heeft zich zowaar en belangstellende getoond om deze witte verzameling over te gaan nemen. De prijs zal een geheim gaan blijven maar veelal neemt Kees genoegen met een hartelijk dank van de ontvanger, hoewel door het aanstaande CO2 overleg dat donderdag zal gaan plaatsvinden, hoop ik het genoegen te hebben om de man achter de bal alsnog te gaan verleiden met een eenvoudig glas bier.

En wanneer het hem niet lukt om de straatstenen te verblijden: wodka met een origineel ijsje uit 1999 lijkt mij voldoende om het spraakwater wat deze man tot zijn beschikking heeft onder te dompelen in een glas wodka van Poetin. Want Amerika met wodka van Trump en ijs van Kees, geeft ernstig te raden!