Bijna vijftig (50!) jaar geleden…

KRANKZINNIG / DAT / WAANZINNIG // ZO’N / KRANKZINNIG / WAANZINNIG / WOORD/ VOOR / ZINNIG / IS. Ik geef het je te doen: straks is het vijftig (50!) jaar geleden dat ik op 1 april 1969 (Godbetert ook op een maandag!) mijn opwachting maakte in het Provinciaal Ziekenhuis Santpoort (nabij Bloemendaal). PZ voor de intimi en het gesticht voorheen Meerenberg en zijne krankzinnigen dat in de vaart der volkeren werd meegesleurd en zich voornamelijk richtte op Amsterdam. Waar Paviljoen III ook nog een bestaansrecht had verworven en de Valeriuskliniek zich ook boog over de psychiatrisch gestoorde medemens. 1200 mensen die met dit etiket op het terrein van Santpoort rond mochten dolen, en een vergelijkbaar aantal aan hulpverleners, van kok tot psychiater, van arbeidstherapeut tot verpleegkundigen, van medewerker in de huishoudelijke dient tot administrateur op de afdeling boekhouding. Een gesloten inrichting, waar een vrijwandelen kaart de mogelijkheid bood om de gesloten afdeling voor enige tijd te verlaten. En waar de Directie zich opstelde als moeder en hoeder van het leerlingenbestand. Waar parkwachters de bevoegdheid hadden om op enig willekeurig tijdstip de broeder- dan wel zusterkamers binnen te treden en waar het verboden was om met het andere geslacht op die enkele kamer te verkeren. Waarbij toestemming aan diezelfde directie werd gevraagd om het ziekenhuis te mogen verlaten opdat elders op kamers een onderdak werd geboden dan wel gevonden. En waar sprake was van een is0leer, een separeer en men er niet gek van op diende te kijken wanneer een slaapkuur de aangewezen weg van behandelen zou kunnen zijn. Elektro convulsie therapie naast de insuline coma therapie werden niet meer toegepast en het was Foudraine (waar ik al eerder een bericht aan heb gewijd) die het niet nodige vond om een lezing te houden voor het verplegend personeel naar aanleiding van zijn boek ‘WIE IS VAN HOUT”‘ want wat hij beweerde werd reeds uitgevoerd in dat Gesticht. Geen lustoord wel een rustoord waarbij de mensen met de huidige beperkingen nog gewoon debiel, imbeciel dan wel idioot waren. En waar op Wieringenland C mensen werden opgenomen (mannen uitsluitend!) en werden geconfronteerd met een idioot op de ziekenzaal, die niet veel meer deed dan bewegen (heen en weer) en oerkreten uitslaand. De gamellen die uit de keuken kwamen en de borden die werden opgeschept door het verplegend personeel, waarbij tegelijkertijd de voorgeschreven pillen werden rondgedeeld. Nozinan, largactil, melleril om ervoor te zorgen dat er rust heerste op de afdeling. Dat mensen zich als ware zombies manifesteerden… Aparte afdelingen voor mannen en vrouwen, genderneutraal was niet aan de orde en dat Het Nieuwe Gedeelte zich ergens achteraf op het immense terrein bevond, viel ook op te maken aan de grauwsluier die menig afdeling daar typeerde. Vijftig jaar geleden en waar nu uitbundige landhuizen het terrein zijn gaan overwoekeren, daar zwerven waarschijnlijk nog altijd geesten rond… Die krijg je er gratis voor de vele tonnen bij!