Bodem loos…

‘Geen cent teveel!’, sprak ooit een meisje in Zeeland. Nu spreekt deze regering over een cent teveel op een liter benzine. En dat doen zij al jaren en iedereen betaalt voor een liter of veertig of meer die veertig centen per tank, per pomp per zoveel dagen. Jaar in en wederom jaar uit en niemand die zich daar meer druk om maakt. Behalve de kniesoor die in mij schuil gaat. Ook al jaren. Het gebeurt immers een beetje stiekem en dat stiekem gebeuren stelt de staat in staat om mooi weer te blijven spelen met die miljarden die niet zichtbaar de economie op gang weten te houden.

Verlaging van de belastingen die net zo veel of misschien wel meer in het laatje brengen dan dat de gemiddelde burger hier stil bij staat. Hem of haar wordt Sahara zand in de ogen gestrooid en het moment dat de ogen beginnen te tranen, komt Specsavers met een niet te missen aanbieding: drie brillen voor de prijs van een die je hooguit in een tweetal kunt gaan dragen. De mensen die achteloos vergeten dat die andere bril op de schedel een plaats gevonden heeft en de bril die hen als tweede was aangesmeerd. Hans anders doet al jaren niets Anders.

Het gaat vaak om procenten die zich laten vertalen naar centen die de afronding ten goede dan wel ten kwade aan de burger doet toekomen. Jaar in jaar uit n de vergelijkingen met het Buitenland doen zich niet eerder voor dan wanneer er net over de grens getankt kan worden. En die veronderstelde tijger is hooguit zichtbaar in een opgezette vorm. Het zijn de vormen die veranderen en de inhoud die steeds minder wordt en toch tuimelen we met z’n allen in de kuil die door die ander bedacht is en waarvan de waarde pas blijkt wanneer je moe wordt. Want wie een kuil graaft voor een ander wordt per definitie, moe.

Radeloos, redeloos en daar was laatst een meisje loos. Een Zeeuws meisje en waar Balkenende ooit het dak repareerde terwijl de zon aan kracht toenam, is het dak nog steeds lek, verdwijnen miljarden in een bodemloze put en voor je het weet sta je met beide benen in het zoute water…