Code geel…

Als Venz het laat hagelen, raakt niemand van slag. Wanneer de Ruyter er een lading gestampte muisjes tegenaan gooit, loop je de kans dat de katten de gordijnen invliegen. Wanneer het lood op is, loop je de kans dat de ijzerboer zich over die metaalwaren gaat ontfermen. Maar wanneer een enkel sneeuwvlokje vanuit een grijze hemel neerdaalt, is het leed niet te overzien. Worden vluchten uitgesteld, maken de sneeuwploegen zich op om overuren te gaan schrijven, worden pekelwagens ingezet en ontstaat er chaos op de Nederlandse wegen, laat de NS na om bussen in te zetten en gaat over tot een halfuur dienst om de treinregeling niet verder in de soep te laten lopen. Worden wisselwachters er op uit gestuurd om de bevroren wissels met een enkel gasbrandertje te gaan verlossen, breken takken af omdat zij de lading niet langer kunnen dragen en worden de ski’s die klaar stonden voor de wintersportvakantie weer van de daken van de automobielen ( wel voorzien van winterbanden en sneeuwkettingen) gehaald en doet men er alles aan om dat gevoel van de winter in huis te halen. Dat wil zeggen chocomel met een grote toef slagroom, de rum om de ijskoude handen aan te warmen en ook de inwendige mens van voldoende antivries te voorzien. Worden de daklozen opvang centra uitgebreid en is slechts het wachten op de eerste vriesdode die dan het landelijk nieuws weet te halen. Worden bergingsvoertuigen in gereedheid gebracht, staan de hulpdiensten klaar om bij een eerste signaal uit te rukken en worden ogenschijnlijk bevroren ledematen geamputeerd. Worden voetpaden sneeuwvrij gemaakt, gevallen fietsers overeind geholpen, worden breuken gezet en wacht de gipsmeester voldoende arbeid. Scans maken overuren, gecompliceerde breuken belanden op de operatietafels en nemen chirurgen het scalpel in handen om een dwars snede te maken in de huid om wat later de brokstukken van metaalwaren te kunnen voorzien. Verdwijnen mensen in een hallucinatoire droom, komt Sister Morfine geregeld met een spuit langs en wordt de pijn als zodanig wat overdreven, om nogmaals een shot te kunnen krijgen. Wat illegaal is wordt legaal, en waar het ‘poederen van de neus’ bij een bepaalde groep liefhebbers gebruikelijk is, volgt nu opeens de angst van de onthouding. Neen, ik spreek niet over afkicken, geen cold turkey laat staan dat de ontwenningsverschijnselen verdwenen alvorens het hospitaal te kunnen verlaten. Zulke gevolgen kan een enkel sneeuwvlokje in Nederland teweeg gaan brengen en dan is het afwachten of de code geel ook voor dit deel van Nederland van toepassing is…