DAG (van de) ARBEID.

1 mei. Wanneer er weer een vrije dag in andere landen op het programma staat. Maar wij hebben vrij op Koningsdag. En roetoeteren wat in stad en land rond. Gaan gekleed in een opvallend oranje kleur, de wimpel wordt aan de stok gehangen en maken ons op om wederom noeste arbeid te gaan verrichten. En danken de FNV (Federatie Nederlands Vakbeweging) voor het aandeel wat zij hebben bij de CAO (Collectieve Arbeid Overeenkomst) tijdens de onderhandelingen die zij voeren met de werkgevers. Waar de bemoeienis van de Overheid ook een belangrijke rol in speelt. Men moet er immers samen uit gaan komen en naast de FNV is er ook nog een andere club. De CNV. Hetgeen dan weer slaat op het Christelijke aspect dat een rol kan gaan spelen. Maar mogelijk staat die C ook nog voor iets anders: Calvinistisch. Houden wat je hebt en niet zeuren om meer.

Maar ook dat gaat op tot een zekere hoogte; ook die leden worden geconfronteerd met een voortschrijdende inflatie en waar aandeelhouders vergenoegd naar de bonussen kijken, is het slechts een enkel bedrijf dat zich bezighoudt met de werknemers.

En toch hebben we veel te danken aan de leden die voorheen om die arbeider streden. De Rode vlag een kenmerk en waar stakingen een voorbode kunnen zijn om op termijn het werk neer te gaan leggen, ook in de Tweede Wereldoorlog brak een staking uit. Bij Stork welke door de bezetter handhandig werd neergeslagen. Met vele doden te betreuren en waar vandaag de dag aandacht aan wordt besteed.

Geschiedenis in zekere zin, het gaat er tegenwoordig niet zo hardhandig meer aan toe, stakingskassen worden geopend maar men dient zich wel in te schrijven.

En wat er met die inschrijvingsformulieren gebeurt…