Deel III

Soms dien je jezelf wat aangenaam te amuseren. Dat vergt wel wat verbeeldingskracht, maar over het geheel genomen valt het resultaat uiteindelijk dan wel weer mee. Niet dat het de bedoeling is om iedere dag te voorzien van een lach, de dag dat je niet lacht is een dag die je op voorhand af kunt gaan schrijven zijnde een dag dat je niet hebt geleefd. Althans daar was Charlie Chaplin van overtuigd en ook het cirucs Roncalli met als initiator Bernhard Paul had dit als credo overgenomen. Want het dienen credo’s te zijn die ervoor kunnen zorgen dat de dag het lachen waard is geweest.

Zo ook vandaag, wanneer het derde deel van de oefeningen zich gaan openbaren. Wat beelden die nog in het geheel terug te vinden zijn en waarbij ik toch nog steeds met groot genoegen op terug blik. Dat daarnaast de verschillende flessenposten zich ook nog met wat schrijfsels van mijn hand aan de loop zijn gegaan, dat geeft niet alleen veel voldoening maar is in zekere zin ook nog amusant.

Of dit nu de tijdgeest betreft, dan wel stad en ommeland…