Dilemma 3

Ik ben de beroerdste niet, alhoewel ik met een zekere regelmaat in tweestrijd verkeer. Noem dit voor mijn gemak dilemma’s hoewel dat zeker geen recht doet aan het dilemma wat ik in mezelf oproep. Vind het gewoon leuk om beide kanten van een ongekende medaille naar voren te brengen, onder die eerder genoemde kreet.

Dat het een kreet is, behoeft geen nadere verklaring, dat het takken zijn van een boom dat een vergeefse poging waagt om de hemel te gaan bereiken, een berk desnoods waarbij de zilverkleurige stam er alles aan doet om zijn bast te behouden en de wetenschap dat dit niet voor altijd is, een gegeven dat zich voordoet op Geestmerloo waar ik gisteren reeds melding van heb gemaakt.

En het vooruitzicht dat de Schermer Kunstroute zichtbaar wordt met de deelnemende kunstenaars wanneer hiervoor de website zich laat bekijken. Schermer en Kunst, Heiloo en Kunst en niet te vergeten Bergen en Kunst, waarbij de betreffende kunstenaars hopen nog enige ‘vergoeding” te kunnen ontvangen door werken te verkopen waar de gemiddelde leek waarschijnlijk weinig belangstelling voor toont. En om daar dan met een dikke portemonnee rond te gaan kuieren, ach het is simpelweg een kwestie van kijk op het vermaak dat daar geboden wordt. Neen, dan de Alkmaarse Kermis die zich mag verheugen op een terrein wat de binnenstad doet verbleken, waar het zwieren en zwaaien door die anderhalve meter uit den boze zal zijn, waar de drank dit keer onder de kurk verblijft en er geenszins sprake kan zijn van een ouderwets jolig en jeugdig vermaak, waarbij de ouderen dit keer waarschijnlijk ondergesneeuwd zullen raken. ’t Is nu ienmaal allegaar anders…’

Terug nu naar mijn uitgangspunt: dilemma deel 3. En de keuzes vandaag zijn gevallen op de nummers… maar dat doet dan weer denken aan een kansspel waarbij de leeftijd van achttien (nix onder de 18!), de hoop op een uit de klauwen gewassen teddybeer, een reuzenpanda dan wel een leeuw zonder tanden simpelweg door een nummer kan worden omgezet in een trofee dewelke op termijn waarschijnlijk een roemloos einde in de kliko wacht. Waarbij het prijsschieten resulteert in een foto, de eendjes door kinderen uit een bak worden gevist en waar touwtje trekken en de botsautootjes reeds lang de rups dan wel de hobbelende geiten hebben vervangen.

Nostalgie in een notendop maar… wie waagt die wint!