Donder-, vrij- en zaterdag…

Aan alle leuke dingen komt een eind, en vaak geldt dit ook voor minder leuke dingen. Maar ik richt mij met name op de vorige week en sluit af met een expose van de donder-, de vrij- en de zaterdag. Want als je eenmaal heen gaat komt onvermijdelijk de dag dat weer terug gaan de enige optie is. Maar zover is het voor nu nog niet, want de zon is ons op donderdag bijzonder genadig. Waarschijnlijk om de dag van gisteren goed te maken. Een verregende vakantie is immers niet goed voor het humeur, hoewel Liva er alles aan gelegen is om de buien die ons overvallen met gekwebbel en een glimlach op haar gezicht het weer leed te vergeten. Palermo, een stad in de zon en ruim een uur onderweg. De afstanden en de tijd zijn immers aan e hand n Vincent rijdt als een Italiaan, vergaat echter regelmatig van zich te laten horen. Dat wil zeggen, hij laat de claxon onberoerd. En waar opgewonden standjes zich een weg banen, er niet tegenop zien om luidkeels hun (on)genoegen te laten blijken, blijft hij heel relaxt. Palermo, dat heel anders oogt dan ooit die disco in Bergen. Brede wegen die steeds smaller worden, een witte tram die zich door de straat heen slingert en een hele auto is vrijwel nieuw, de iets oudere kennen minimaal een kras en maximaal… is de verf verweerd en ontbreekt het een en ander. Toch zijn die Sicilianen al een hele tijd van paard en wagen verlost. In La Kalsa is het oude Palermo nog zichtbaar, dat wil zeggen dat Graffiti ook hier zijn stempel op heeft weten te drukken. En voor wat betreft de beelden… Maar… er komt een vervolg want na de donderdag kwam er een heel bijzonder vrijdag