eMANcipatie…"!

… laten, door iets te doen, wat een ander zou (na)laten. Niet alleen de wijzen kwamen uit het Oosten, zo ook Bob. Bob van Oosten, de zoon van een voormalig plattelandshuisarts die zich, nadat hij met pensioen was, zich heeft bekwaamd in het verlossen van vrouwen. Verloskundige en een aanhanger van het verticaal bevallen, met een baarkruk in het toenmalige Centraal Ziekenhuis zijn opwachting maakte en geregeld met de nodige scepsis en opgetrokken wenkbrauwen werd begroet, dan wel aangekeken. De wetenschap die uitging van het feit dat juist de staartbeentjes een natuurlijk verloop in stand bracht, in Afrika als natuurlijk en daardoor vanzelfsprekend werd beschouwd, de wetenschap dat ooit een Franse Koning er het nodige genoegen aan beleefde om de vrouw in barensnood op een bed van vlak nabij te gaan aanschouwen en het feit dat de man zijn vrouw in zijn armen hield en daardoor een belangrijke rol speelt bij het krijgen van een kind, dat alles heeft ervoor gezorgd dat wij ons met Dokter van Oosten, niet alleen thuis zijn bevallen, maar ook nog eens het vertrouwde van zijn kunnen een rol konden laten spelen. Dat Ellen momenteel de laatste weken van haar zwangerschap aan het doormaken is maakt, wat mij betreft, vandaag de cirkel rond. Een daggie ‘cultuur’ snuiven en de wetenschap dat over een goede week een Galerie/Winkel aan het bestand in Alkmaar wordt toegevoegd, heeft ervoor gezorgd dat ik niet alleen mijn versleten, stoute schoenen heb aangetrokken, maar Bob & co (hoewel Frederiek een wezenlijke rol in het geheel speelt) mijn opwachting heb gemaakt wat over enige tijd een kunstwinkel aan het totale bestand Alkmaar zal gaan toevoegen. En dat heeft, voor wat betreft de leegstand die zich voordoet, wel een aparte prijs verdiend! Komt dat zien en spreek je waardering uit wanneer kleine ‘neringdoenden’ dit als een hobby dan wel anderszins als uitlaatklep gaan uitoefenen. Het voordeel van een ‘pensionado’, alhoewel Bob zich daar niet op voor laat staan. Als (ver)taalkundige daarnaast er veel genoegen in schept om met zijn schat aan vocabulaire het fotocafe als het ware met zijn woorden te verheffen. Dat neemt niet weg dat de beelden van vandaag niet alleen maar als smaakmakers zijn bedoeld, ik had ook nog het genoegen om de uitbaters van Feijn op de gevoelige kaart vast te leggen. En waar ogen de opdracht zijn van Jan Meurs, zijn het de ogen van Michael die daar een rol in zullen gaan spelen. Maar of hij daar heel content mee zijn… Ook Tineke speelt daarin vandaag een rol! Tenslotte staat de boekenweek dit keer in het teken van ‘De moeder de vrouw’ en zijn het mannen die zich over dit gegeven hebben gebogen. Een vorm van eMANcipatie…”!