Excuses…

Zoals het klokje thuis tikt zal het elders ook wel gaan. En wanneer je denkt dat er wel weer een eind aan iets zal komen, kun je hooguit hopen dat ergens ver weg wel weer een nieuw begin begint te dagen. Want zoals zo vaak, is het soms een kwestie van afwachten voordat er weer een actie ondernomen kan worden. Ik bedoel maar, maar wat ik nu precies bedoel ook dat is een vraag waar dit keer geen antwoord op te verwachten valt Het is vaak een kwestie van de schone schijn wanneer er door personen een inschattingsfout wordt gemaakt en daar met een simpel excuus mee weg komen. En dan te bedenken dat de mannen met het roer in de handen van het Schip van Staat de koers niet meer te bepalen valt en dat een sextant ook geen soelaas kan gaan bieden omdat het zonnetje besloten heeft achter de bewolking schuil te blijven gaan. Wat een gelul met die mannen die het ‘Dansen bij Janssen’ hebben gepromoot en nu de wrange vruchten dan wel het afgekeurde ooft op de bietenbrug proberen kwijt te raken.

Doordraaien op een bepaalde manier en wie daar weer voor gaat opdraaien, ook dat is slechts een kwestie van tijd. De codes veranderen per minuut, over een dag dan gaat het gelijk een jojo heen en weer dan wel op en neer en wanneer er niet een nieuwe slinger aan wordt gegeven, valt uiteindelijk het touwtje dood. Nog een geluk dat wij in Nederland zijn gebleven, dat de Caravan de langste tijd in ons bezit is geweest en voor je het weet verkeer je in een Hotel, een huisje op een park en wanneer het zwembad nog steeds niet geopend mocht zijn… Het wordt afgeraden om in open water te gaan zwemmen, waar de blauwalg welig tiert of waar de overgelopen riolen ervoor zorgen dat ziektes zich op deze manier kunnen gaan verspreiden. Dus maar weer wat beelden van afgelopen zondag, opdat er toch nog iets te genieten valt!

CODE… ROOD!