iets met nieuwe bezems enzo

Ze zegge’ dat en wanneer ze dat zegge’ ga ik in de regel twijfelen. Want wanneer er sprake is van een verjonging terwijl ik iedere dag een dag ouder word, kan het haast niet anders dan dat het kapsel waar ik een jaar lang voor heb gespaard, mij gisteren is ontnomen. En wanneer ik bedenk dat ik wederom een jaar kan gaan sparen, wordt niet alleen de schaar gespaard maar ook zal de kapster dan weer een jaar later haar opwachting komen maken. Niet dat ik een hekel heb om naar een kapsalon te gaan, een trauma uit mijn leven een eigen leven is gaan leiden, maar het stomweg kijken naar mijn kop in de spiegel, het vallen van mijn grijze lokken en de weeromstuit die zich voordoet wanneer er opmerkingen worden gemaakt in de vorm van ‘ben je naar de kapper geweest (neen, dit keer kwam de kapster bij mij) mij nopen om te zeggen dat ik van de trap ben gevallen, waardoor de ander dan weer geen weerwoord weet te bedenken. ‘OH, ik dacht…’ en blijf dat dan maar gewoon lekker denken.

Nu weet ik wel dat er naast deze curiositeit die ik mezelf dan maar aanmeet, er nog veel belangrijker zaken in de wereld spelen, maar wat te denken van het gegeven dat ik wederom een derde prijs in de wacht heb weten te slepen. De fotowedstrijd van Amnesty International, waardoor ik toch weer onderscheidend ben geweest in relatie tot die andere (beperkte!) inzenders.

Bepaald niet wereldschokkend, maar vooralsnog in ’the pocket’ om maar weer eens een Engels gezegde uit de kast te trekken. 1 mei, de dag van de Arbeid wat elders met parades kan worden gevierd. En dan past die foto er wel bij, een vlaggenzee dan wel een parade, maar blijft die vraag duidelijk overeind: ‘vegen nieuwe bezems altijd schoon…’ hetgeen voor hetzelfde geld zou kunnen gelden voor wat Rutte en consorten op termijn voor het land in petto hebben…