Key of Life

Op zoek naar een manier om jezelf op een hoger plan te brengen. Het probleem daarbij is dat er vaak een sleutel aan te pas dient te komen. Bijvoorbeeld wanneer je op zoek bent naar werk, een partner, een manier om je zelfstandig verder te gaan ontwikkelen, om minder afhankelijk van anderen te zijn, het ontdekken van een levensfilosofie, een passie te omarmen, of simpelweg stil te staan bij de eenvoud van het bestaan. Om vruchten te gaan plukken, een maaltijd te bereiden, een drankje te drinken dan wel op een zeer eenvoudige manier in het leven komt te staan.

Onlosmakelijk is aan dit leven de dood te koppelen, waardoor je bewust bent van alles wat je hebt, wat je hebt onthouden vanuit je verleden, het durven uitspreken op een verzoek door nee te zeggen, waarbij je de neiging onderdrukt om op voorhand met ja te antwoorden.

Je onbaatzuchtigheid inruilt voor een stuk eigen ik, je ego dat je zelf dient te gaan strelen wanneer anderen het af laten weten en wanneer zich een kans voordoet, je niet te beroerd bent om die kans aan jou voorbij te laten gaan. Want naast het gezegde ‘voor jou 10 anderen’, loop je de kans dat die anderen juist jou die kans gunnen, simpelweg door het feit dat jij die anderen niet kent en dit ook omgekeerd het geval is.

Vanwaar deze bespiegelingen? Er ligt al een tijdlang een sleutel op tafel, een sleutel die zijn vindplek vond in Kastel Haarzuilen, tijdens Elvia. En waar Dik en Nic, Ellen, Iye en Ria een dag genoten van al het spektakel dat daar geboden werd. Waar ik helaas geen deel van kon gaan uitmaken. Dat zij genoten is niet alleen een gegeven, dat ook Iye aan zijn trekken kwam bleek achteraf en dat hij pas in een hazenslaapje viel op de terugreis… En ik heb al ruim een week naar die sleutel gekeken, wachtend op het moment dat ik niet alleen inspiratie kreeg maar ook in staat ben om daar woorden aan te gaan wijden. Woorden die dit keer onder de noemer Key of Life op een dag als vandaag, 4 mei 2022 iets van de herdenking die wij vieren op de vijfde mei als een vorm van bezinning aan het denken kan gaan zetten. Doden herdenken, gevallenen naar voren brengen en de rampspoed die zich in het verleden heeft voorgedaan, zich in dit heden manifesteert.

Waar niemand aan voorbij mag gaan en waar de bevrijding op dit moment elders nog lang op zich laat wachten…