Tom Poes at geen TomPouce

Wanneer ik achter dit masjien plaatsneem, moet ik maar even afwachten wat mij te binnen schiet. En wanneer mij niets te binnen schiet, dien ik mijn duim te gaan raadplegen. met andere woorden: hoogste tijd voor een gezellig onderonsje met mijn brein. Dat dit brein geregeld geniet van het moment, de rust die ik onderga terwijl velerlei gedachten huppelpasjes maken, van de ene gedachte naar de andere vliegen en vliegen op dit moment sterk wordt afgeraden, kan het niet anders dan dat er weer een waanzinnige gedachte door het luchtruim koerst.

Waar geen pijl tegenaan kan boksen, laat staan dat er een peil op te trekken valt. De boog kan niet altijd gespannen zijn en zodra het weer het toelaat zet een fanfarekorps de eerste muziektonen neer. Of was wederom de eerste van de maand waarop de alarmen gingen loeien, de Rode Haan het afliet om te gaan kraaien terwijl een volgende auto aan de beurt was om uit te branden?! Dat een pyromaan zich ophoudt in de stad en het voorzien heeft om willekeurig auto’s in wrakken te veranderen? Of, wanneer de brandweer zich daartoe geroepen voelt, flesjes water uit te reiken aan mensen die urenlang broodnodig naar het toilet moeten en uiteindelijk maar in hun broek gaan poepen, opdat het plekje in de rij niet verloren gaat? Want datzelfde flesje kan, wanneer leeggedronken, weer gevuld gaan worden met plas. Wat voor mannen dan weer duidelijk makkelijker is dan dat dames zich over het smalle tuitje kunnen gaan buigen.

En wanneer Tom Poes een list verzint, kan een Tom Pouch van de HEMA uitkomst gaan bieden. Niet voor niets staat Hema voor Hollandse Eenheidsprijzen MAatschappij. En hoe verrukt zijn wij niet van dit typisch Hollandse fenomeen, nu veel andere zaken zomaar verdwenen zijn. V & D. P & C. Endel niet te vergeten! Endel?! Ja, dat was die zaak waar ik in het verleden regelmatig binnen/boven mocht komen. Terwijl ik tegenwoordig Marktplaats afstruin in de hoop dat ik toch nog wat weet te bemachtigen. Of Groothuizen. Ook verdwenen, naast Bart Smit dat ten onder is gegaan aan Intertoys. Huize LOL, maar POPeye bestaat nog steeds. En daar koop je tegenwoordig weer vinylplaten in een andere orde dan in het verleden gewoon was.

Weet wel dat ik ook voor vandaag een bijzondere foto naar voren te brengen: in het kader van verval.