Kostelijk
Wanneer ik stel dat ik me kostelijk vermaak, is dat absoluut bezijden de waarheid. Wanneer de schijn bedriegt, laat ik mij net zo makkelijk voor dit karretje spannen! Waardoor ik wederom de toon heb gezet, fluitend door het leven ga en de enige valse noot is gekraakt. Hoewel de noten die te kraken zijn, met geen lantaarntje zijn te vinden.Ik tast daardoor geregeld in het duister en wanneer ik besluit om een boek te pakken, sla ik de eerste bladzijden bij wijze van spreken niet allemaal over. Een boek moet je nu eenmaal vanaf de eerste zin pakken en wanneer schrijven vooral veel schrappen is, zie ik wel kans om mij door een tunnel te wurmen, wanneer mij de doorgang wordt versperd. En wanneer ik me laat verleiden om met de beschreven avonturen van de schrijver mee te gaan, of dit nu een boeiend relaas betreft dan wel een smaakvol kookboek ( dat laatste lieg ik alsof het gedrukt staat!), laat ik me het liefst meeslepen in een thriller waar op de voorkant staat dat dit een literaire thriller betreft.
Alsof Simenon, Havank, Agatha Cristie dan wel Hewson zich ook op dit pad hebben begeven, laat staan dat Thomas Ross zich voor laat staan op het schrijven van Fraction. Feiten en fantasie door elkaar heen geknutseld, waardoor de lezer geregeld op een dwaalspoor wordt gezet dan wel door de niet zichtbare schrijver erdoor wordt ingeluisd. En wanneer ik dan stel dat ik me kostelijk weet te vermaken, dan is dit meestal lui gestrekt in bed, een nootje erbij dan wel een kaasknabbeltje.
Met andere woorden, wij (Ria en ik) zijn wederom op elkaar aangewezen, proberen ons patroon weer op te pakken en hoeven niet direct meer rekening te houden met de anderen die voor een belangrijk deel de afgelopen weken ons leven hebben bepaald. Niet dat dit geen genoegen was, maar wanneer hun tijd bepalend is voor dat wat als gemak door het leven gaat, het rusten en het slapen, het eten en het koken, het wassen en het douchen en het uitruimen (nadat in een dag alle borden, schotels, pannen en bestek) in de vaatwasser zijn beland, het brengen van het restafval een dagelijkse bezigheid is geworden en wanneer het zover is dat wij geleidelijk aan weer onze eigen draad kunnen gaan oppakken… heeft het een iets andere vorm van vermaak opgeleverd, hoewel dat wat ons nog allemaal te wachten staat, geenszins een vorm van vermaak zal gaan kennen!
Laatste 15 Reacties