Kou, boy

Teun Hocks, 1986

Raad waar die staat heb ik dit keer ingeruild voor weet waardie ligt. En wanneer je besluit om het licht aan te steken bij Donker (een voormalige houtzagerij in Krommenie), hoef je niet bang te zijn dat je verdwaalt. Gewoon een kwestie van je GPS instellen, niets van de omgeving aan te trekken en het bed dat diverse standen kent, (hoog/laag, benen de lucht in, rug recht om niet veel later weer krom uit te zakken), geen Prominent kan daar tegen op laat staan dat de Beddenreus in staat is om een bed van zo’n degelijke kwaliteit voor een prikkie in de week uit te lenen. Dat retteketet niet alleen aan AZ is voorbehouden, ook dat slaat weer eens als een tang op dat intelligente varken. Dat varkens slim zijn, dat wordt voor een belangrijk deel onder het tapijt geveegd en wanneer de Grote Boze Wolf op de Veluwe jacht maakt op een Moeflon, denk ik dat hij het spoor van de drie biggetjes reeds lang geleden heeft verloren. Ik bedoel maar, wanneer de voordeurbel gaat en mijn buurman spontaan zijn opwachting maakt, ontkom ik er niet aan om met een zekere dramatiek mijn huidige situatie naar voren te brengen. Wanneer hij dan een koud Affligem biertje offreert als vorm van beterschap, ontdek ik dat ik daar nog niet aan toe ben, maar nog leuker wordt het wanneer de volgende tekst de revue gaat passeren: Nu je de hipster uithangt, vergeet niet om ook eens onder je bed te kijken. Andere (goede) adviezen krijg je vast meer dan je lief is dus ik laat het bij. Hou je haaks en vat geen kou, boy.

Van Charles, uitvinder van het hierNUmaals…

ge woon te ge trouw