Lijn en stijl, hoewel geen pijl op te verrekkken
Nu geef ik eerlijk toe dat mijn behoefte aan AANDACHT de laatste tijd wat aan het verschrompelen was. En waar ik mij voorheen door het kwikzilver van mijn berichten wentelde, was de boodschap uit die ene fles mij totaal ontgaan. Dus… bij wijze van noodgreep greep ik naar de fles, de post liet het weer eens afweten en ik spoedde mij met de nodige haast de volgende dag naar de spoedeisende hulp en mocht dankbaar gebruik maken van de kwaliteiten van Petra als vk en Rob als ch door de nog verlaten straten van Alkmaar naar het Centraal Ziekenhuis, pardon het Medisch Centrum Alkmaar, sorry naar het NoordWest Ziekenhuis locatie Alkmaar om daar, na mijn overtuigende verhaal een aantal keren naar voren te hebben gebracht, niet alleen werd gefotografeerd door ene Karl R met puntjes op de oen ge aan het eind, die de straling zodanig naar voren bracht dat een breuk zichtbaar werd en de dienstdoende arts mijn vermoeden niet alleen bevestigde, maar dit ook bracht dat hij slecht nieuws voor mij in petto had.
Druk was men bezig en doende het vervolg, hetgeen ervoor zorgde dat ik voorlopig terecht kwam op de AOA (Acute Opname Afdeling) waar, in afwachting van een mogelijke operatie ik wat water mocht drinken en mij voor de rest eten werd onthouden. Maar nuchter was ik alreeds na die gezellige zaterdagavond doorgebracht te hebben bij Jaap en Jennifer, het speciale bier dat uiteindelijk mede de oorzaak was van de tol die ik betaalde… Genoeg voor dit moment, de rust die ik genoodzaakt ben te houden, het feit dat de operatie als zodanig geslaagd kan worden genoemd, het instappen in de auto als een man op leeftijd en het uitstappen idem en de aankondiging dat ik gelijk ik de afgelopen week het bezoek zo beperkt mogelijk heb gehouden dit ook voor volgende week van plan ben om te herhalen, bezoek wordt even nog niet op prijs gesteld simpelweg door het feit dat ik mijn beperkte grenzen van dit moment moet gaan onderzoeken, de dank die ik verschuldigd ben aan Pauline, Carlo, Ger en Bruno, Kees en al die anderen die mij (in)direct hebben gesteund dan wel aan mij hebben gedacht, heel hartelijk bedanken voor het feit dat zij…
Nou ja, wat ik even wilde laten weten is het gegeven dat ik weer op de lijn te vinden ben maar dat je mij voorlopig langs de lijn zult moeten missen!
Hoi Wik,
Blijkbaar ben je weer thuis ? … Ik heb het bericht “Dienstmededeling …” maar weer van de [Home] afgehaald, zodat je laatste bericht altijd weer bovenaan staat …
Houd je taai … en sterkte met alle rust …
Groetjes,
Ger
Wanneer ik zeg dat ik je dank, mis ik toch nog een woord: HARTELIJK! MAAR EIGENLIJK BEDOEL IK TE ZEGGEN DAT HET MEER DAN MIJN HARTELIJKE DANK BETREFT SIMPELWEG DOOR DE MOGELIJKHEID DIE JIJ MIJ (EN DAARDOOR OOK AAN ANDEREN!) geboden hebt. Eerst een hoeveelheid hoofdletterwoorden, om te eindigen met letters die meer bij jou passen: gewone, doodgewone doorsnee en bescheiden woorden!
vrindik.