Met de deur is huis.

Om maar met de deur in huis te vallen: LIEFDESTRAUMA.
In vele woorden vat ik zinnen / valt de lust in mij, beminnen / klanken van de letters, kort / aards leven mij beschoren, wordt // het licht, de lust der lasten / zinnelijk leven dat ik verbraste / in een ziekelijke opstand van gemoed / het kwaad geschiedt, wat leven doet // in eisen stellen, keuzes maken / in een niet aflatende manier van zaken / doen in en met jezelf, de ander met / jouw zijn opgescheept, opdat het net // steeds nauwer rond je raakt / verstrikt in levensliefdesleven, braakt / je hart tot kotsend toe bewogen / niet alleen jij, juist de ander bedrogen. // Opstand, je eigen vreemd ervaren / leegte, hart niet meer te bedaren / vervuld van niet te uiten haat / liefde eens, een boot vergaat // in het zicht der haven, land / de golven sluiten zich, zand / onder voeten doet even hoop wederkeren: / liefde doet de mens zinloos veel leren. //

En om dan deze dag te besluiten met: BIJZIT.
Zij zijn vreemden / van elkaar / geworden, de vlam / der lendenen / gedoofd, gedogen / zij elkaar / en zitten naast elkaar / ieder / op de ander te wachten; // geen gebaar / dat iets van liefde / tederheid uitstraalt, / zijn zij / tot elkaar // veroordeeld, // wachten, / lange, kille / nachten // tot op een dag…