Mycologie

Geestesziek was de veronderstelling, maar het was niet bekend dat hij zich te buiten ging aan paddenstoelen. Mycologie een woord dat een paddenstoelenkenner typeert. Het heeft iets te maken met schimmels en zwammen, je zou haast gaan denken dat een zwammer een kenner zou kunnen zijn. En wanneer dat gezwam geen einde kent, loop je de kans dat je door al die kennis het spoor wat een paddenstoel achterlaat nog misloopt. Neen, hij zag zichzelf meer als een moderne alchemist. Niet dat hij op zoek was naar goud, want dat kon hem eerlijk gezegd gestolen worden. Hij had nu eenmaal alle vertrouwen in zijn eigen brouwsels, die soms dagenlang stonden te pruttelen. Hij voegde iets toe en nam een slok, proefde het geheel dat steeds bitterder van smaak werd en dat hem soms qua stemming wat vreugde bracht maar meermalen verdriet.

Hij wist dat hij er alleen voor stond en plukte vergeefs paddenstoelen die niet alleen te eten waren, maar veelal andere substanties bevatte. Op het randje van een vergiftiging, zag hij wel vele droombeelden voorbij komen en waande zich geregeld in het hiernamaals, terwijl hij zich bewust was van het hiernumaals. Dat hij hele gesprekken met zichzelf voerde, ook daar was hij zich niet altijd van bewust, er was nu eenmaal niemand die hem in deze kon corrigeren.
Op zich geen enkel probleem, maar wanneer hij buiten kwam bleef hij hiermee doorgaan, waarbij voorbijgangers op zoek waren naar een mogelijke telefoon. Want hij hoorde ze wel, de stemmen, maar een ander zag deze niet. Hij wist niet beter en hij keek verwonderd om zich heen toen anderen hem daarop wezen.

‘Waar bemoeit u zich mee’, was zijn constante verdediging en liep dan weer gehaast door. Alsof hij constant op zoek was naar zichzelf, maar zichzelf nooit zou kunnen vinden. En ook daar had hij absoluut geen moeite mee. Dat was nu eenmaal zijn dagelijkse gang der dingen en door zijn uitkering kon hij de dingen doen die voor hem belangrijk waren.

Maar op een dag werd er op de deur geklopt. Ging de bel oorverdovend tekeer en bleek dat verontruste buren instanties hadden gebeld om een oogje niet alleen in het zeil te houden, maar ook actie zouden ondernemen. Want heel eerlijk gezegd was het rond zijn huis een rommelzooitje, dat het in huis een puinhoop was en dat de buren bang waren dat door al die brouwsels op een gegeven moment brand zou ontstaan.

Hij liet zich lijdzaam mee voeren en dacht, in een moment van helderheid, ‘ze nemen me eindelijk mee, haha, hhi, hoho.’
Maar dat dat zoveel moeite had gekost, ook dat was hem al die tijd ontgaan.