NATUUR.
NATUUR.
ze wonen hier de bijen
een zacht zoemend volkje dat
dagelijks dansend van bloem tot bloem
zorgt voor de nectar van het leven en ik
ik vul mij met de schoonheid van
de plek waar ik straks rusten mag
Nina Barhorst
Een eigen huis, een plek onder de zon en altijd iemand in de buurt, die bij mij liggen komt… Maar wanneer?! Dat is een vraag die zich momenteel nog niet laat beantwoorden. En voor wat betreft die plek? Die hebben we vandaag uitgezocht en wordt vastgelegd. Met het oog op de toekomst. Want onvermijdelijk blijkt achteraf gezien dat ook leven tijdelijk is. En het Memento Mori heeft veel weg van het Plukken van de Dag, zolang je ook dit nog gegeven is. Natuurbegraven is tegenwoordig ook in Alkmaar mogelijk en met een dikke knipoog zou je kunnen stellen dat dit in ‘onze achtertuin’ plaats kan gaan vinden. Geestmerloo, een gebied van 11 hectare als voorloper van de Geestmerambacht, waar het meer ervoor gezorgd heeft dat de voormalige weilanden rondom Alkmaar zich konden lenen om daar diverse nieuwe wijken tot leven te brengen. De Vogeltjesbuurt bijvoorbeeld, waar wij zo’n veertig jaar geleden een huis konden kopen. Een premie A-woning waar ook nog eens subsidie opzat. In de tijd dat men ervan overtuigd was dat bomen tot in de hemel zouden gaan groeien.
Maar ook dat sprookje kwam ten einde, er werden kapitalen uitgegeven aan de Hypotheekrente die ver boven de 10 % uitging, om niet veel later te stijgen naar 13,1 %. En nu gaan wij ons verzekeren van een graf dat in principe voor altijd onze laatste rustplaats zal zijn. Op een eiland, niet bewoond en in de buurt van de opstallen die daarvandaan zichtbaar zijn. Zo’n tweehonderd stappen verwijderd en ook nog eens te herkennen aan een berkenboom die daar wacht. Maar dan weer een aantal meters daarvoor. Een rustplek, waarbij de natuur zoveel mogelijk haar gang kan gaan. Een bijzonder moment, een bijzonder uitje, maar dat het goed voelt, dat leidt geen twijfel.
En wanneer je mij wilt opzoeken, GPS leidt je de weg!
Wat een fantastische plek om daar uiteindelijk je laatste woonplaats te hebben. Tof dat jullie daar mee bezig zijn. Inderdaad bij het leven hoort de dood en omgekeerd. Je kan ook je eigen dood vieren!
En wat een energetische verbinding tussen Den Haag en Alkmaar dat mijn reactie van gisteren paste binnen de op hand zijnde activiteiten van jou en Ria.
Worden we symbiotisch…? HELLUP…!
Maar… op welke wijze kan ik hulp gaan bieden, wanneer mijn Frans niet veel verder komt dan Au Secours?! Hulp dien je te vragen wanneer het jezelf aan inhoud gaat ontbreken. En wanneer op termijn de verpakking is verdwenen, enkel nog wat botten te vinden zijn en ook die grijns van mijn schedel in rook is opgegaan, dan, ja dan kun je stellen dat het nog een hele tijd zal gaan duren voor hemel en aarde in elkaar op zullen gaan!