Nazit…

Kijk, wanneer ik iets doe dat strikt genomen niet is toegestaan, dan neem ik toch de vrijheid om dit vermoedelijke verbod te overtreden. Niet zozeer om daarna goede sier te gaan manen met deze ‘buit’, maar meer om voor de toekomst vast te leggen wat zich eerder heeft voorgedaan. Als bijvoorbeeld de laatste voorstelling van Het Volk, waarbij het vermoeden als een rode draad door de voorstelling was gegaan. En warempel, nadat ik mijn vrijgevestigde HEMA met een bezoek had vereerd, de nodige pecunia met een pin die van pas kwam in het apparaat had gestopt, kwam de voorstelling als zodanig wederom tot leven. Nu ben ik ook nog eens in het gelukkige bezit van het script, hetgeen ervoor zorgt dat ik een totaal beeld kan maken omtrent de inhoud van deze bijzondere uitvoering. Vandaar ook dat ik voor vandaag opteer om de reactie van Bert dit keer integraal te citeren:

‘Dag beste Wik, Zeer veel dank voor je mooie fotoboekje en dito woorden over onze voorstelling. Altijd een genoegen om waardering van de toeschouwer te horen, een van de redenen om dit werk te doen. Vele jaren geleden zei iemand mij ooit tijdens het applaus halen na een voorstelling: “Kijk, daar doe je het nou allemaal voor”! Zit wat in.

Leuk dat je tijdens de nazit kennis kon maken met zoon Floris, eminentie in Assendelft. Vader & zoon zijn beiden podiumkunstenaars, toch heel bijzonder, nietwaar?

We zien elkaar ongetwijfeld weder in De Veste, mijn hartelijke groeten, ook aan Gerda.

Het ga je goed, Bert

p.s.

In de bijlage een vroege versie van ons script. Er is later nog in gesnoeid, maar als basis gebleven.

Daar doe ik het voor, niet alleen in de zaal maar ook voor die nazit. En wanneer je zo nazit als dat wij nazaten, is het juist die nazaat die er nog meer waarde aan wist toe te voegen