(op weg naar) de BRON
Ergens moet je wel beginnen en wat is dan niet meer voorspelbaar dan De Bron? Liever naar de Bron dan naar RULEA, een huis dat bestond bij de gratie van ouderen, voorheen bejaarden en waar RULEA stond voor een RUstige LEvens Avond, welke mijn grootouders zaliger na een leven lang in Den Helder te hebben gewoond, inruilden voor dat huis in Musselkanaal. Waar de bewoners zich onder elkaar prima verstonden en er alles niet aan deden om zich voor een buitenstaander verstaanbaar te maken. In de tijd dat Slochteren zich gedeisd hield, dat de NAM ook nog garant stond om olie naar Rotterdam te vervoeren (NAM stond voor Nederlandse Aardolie Maatschappij) en de boer door middel van De Ploeg nog steeds voort ploegde. Dat Bartje het verdomde om te bidden en dat Bruune Boon’n iedere dag op de menukaart terug te vinden was. Die tijd, dat Coevorden een woud van Jaknikkers ter beschikking stelde en dat het laatste exemplaar momenteel in het Open Lucht Museum in Arnhem maar een beetje doelloos aan het knikken is. En Pernis zich mocht verheugen op de vlammen die de Hoogovens naar de kroon probeerden te steken.
Grafiet ervoor zorgde dat mensen in de buurt van IJmuiden geen last hadden van diarree waar een ander deel van Nederland baat had bij het feit dat Norit ervoor zorgde dat aan die dunne poep een halt werd toegeroepen. Een potkachel voor warmte zorgde, de trapnaaimachien voor Communiekleren zorg kon gaan dragen, waar de koffers in duistere tijden klaar stonden voor een onmiddellijk vertrek naar een onderduikadres, en waar het kruisbeeld van de Here veelal boven de deur van de woonkamer te vinden was. Een pijpenrek vanzelfsprekend en waar een vitrinekastje ervoor zorgde dat het zilverwerk er glimmend bij bleef staan. Of het Meiserporselein dat voorbeeldige kindertjes liet zien…
En waar een worteldoek ervoor zorgde dat de bruine vlekken op de muur niet zichtbaar waren, veroorzaakt door een lekkage van een andere verdieping, waar de kraan lekte en lekte en lekte en nog steeds aan het lekken is… zodat Hendrik Haan uit Koog aan de Zaan nog steeds op zoek is naar Hans Brinker vanwege zijn duim. Bedacht ik mij en nam wat foto’s in het huis waar Moeder Corry nu woont:
De Bron, een bejaardenhuis met wat verzorgende activiteiten waar zij haar eigen appartementje heet met uitzicht op de straat En waar zij zich schikt naar de voor haar zo ingrijpende veranderingen maar zich wonderwel heel snel weet aan te passen. het is niet naders zijn haar woorden en toost op zichzelf met een alcoholvrij wijntje, waar ze dan ook heerlijk van geniet. En ik toost op haar met een droge sherry uit de tijd dat wij voor het avondeten dat aperitief tot ons namen…
Laatste 15 Reacties