Opportuun.

Het is vooral een geval van opprtunisme, wanneer een koerswijziging gaat plaatsvinden. Waar beloften en toezeggingen ineens een andere rol wordt toebedeeld. Waarbij niet voorziene omstandigheden plaats maken voor een draai van 180 graden, waarbij afwegingen worden gemaakt die garant staan voor de Grootste Gemene Deler en het Kleinste Gemene Veelvoud wordt ingeruild voor dat eerder genoemde woord. Waarbij woorden worden geloochenstraft en waar op eerder gedane uitspraken, gezien de omstandigheden, geen rol meer kunnen gaan spelen. Dat het een politiek verhaal wordt, dat is welhaast onontkoombaar, maar hoe je het ook wendt of keert, de uitkomst kan niet altijd voorspelbaar zijn.

Waar voorheen de wereld aan vlijt ten onder ging, zijn het nu specifieke grootmachten die de scepter blijven zwaaien. Institutioneel dan wel een conglomeraat van miljardairs, politici en andere invloedrijke figuren die zich veelal achter de schermen verborgen houden, je zou bijkans gaan denken dat het geheel van de wereld slechts een spelletje is voor hen die aan de knoppen draaien. Ogenschijnlijk weldoeners, maar vergis je niet! En wanneer je van jezelf wat achterdochtig bent, slaan de vlammen van de paranoia liederlijk toe. Van geweten geen bezwaar en voor hen die ooit overtuigd waren van hun geweten en als gewetensbezwaarde met een maatschappelijke taak werden opgezadeld om onder de dienstplicht uit te komen, ook daar heb ik gedurende de laatste decennia maar weinig nieuws van vernomen. Opgegaan in de massa en wanneer de massa zich uitspreekt, heeft het veel weg van Animal Farm waar George Orwell reeds lang geleden over geschreven heeft. ‘Iedereen is gelijk, maar sommigen zijn meer gelijk dan anderen…’

Neen, dan heb ik het zeer eenvoudig slechts op mijn berichtenblog het een en ander naar voren te kunnen gaan brengen. En mij te verdiepen in de toekomst van zoiets als de eerder naar voren gebrachte Drukkerij. Of mij bezig te gaan houden om een zuurkoolstamppot in elkaar te draaien. Of even stil te staan dat ook mijn zwager Piet die magische grens van zeventig is gepasseerd. Of dat het mij wederom is toegestaan om met een tijdslot een bestelling bij de HEMA op te kunnen halen. Of dat het weer zolang het weer het toelaat, het zonnetje laat schijnen. Of dat we een uur langer buiten mogen gaan verblijven. Of dat een brief van het ABP mij doet vermoeden dat de huidige gang der zaken zal gaan veranderen. Een vermindering op termijn, terwijl al ruim 10 jaar geen sprake meer is geweest van een indexering.

Dat energie vooral wordt belast, dat het jojo effect op de beurs ervoor zorgt dat de prijzen bij de benzinepomp steeds meer toenemen. Of dat het de verkenners lukt om vreemde neuzen dezelfde kant uit te laten gaan. En wanneer een van die neuzen wat snot vertoont er direct een test aan gekoppeld gaat worden…