RIP blad

Niet zo bijz0nder maar dat ene blaadje hield het het langst vol maar heeft toch in de strijd der elementen het onderspit moeten delven. Waar ik nog alle hoop gevestigd had op een ontwikkeling die zich tot in het Nieuwe Jaar zou kunnen voordoen, helaas ook deze tak heeft het laatste blad moeten inleveren en rust nu veder neer in buigen. Barsten maakt op dit moment niet meer uit, meebewegen met de huidige weersomstandigheden is het enige dat nu nog overblijft. Ook een blad kan rusten in aarde, ware het niet dat het de stenen zijn die het blad deze gang besparen. Om niet veel later met een bezem in een bak te belanden op weg naar een ander vonnis: het hellevuur van de HVC, hetgeen staat voor de HuisVuilCentrale alwaar juist het vuur zich ontfermt over de veronderstelde compost, maar dat gebruikt wordt om het allesverslindende vuur ietwat te gaan doven.

Dus wordt het op Eerste Kerstdag een RIP voor een blad, dat geenszins een blad voor het tomeloze mondkapje heeft genomen. Een tweetal reacties waren mijn deel in dat verhaal en de wetenschap dat ik juist op een andere manier het verhaal de wereld heb ingestuurd, dat heeft menig goed Katholiek weer met beide benen op aarde laten belanden en waar de Kerkelijke leer ooit van leer trok, past momenteel meer bezinning en overdenking dan wel dat er een poging wordt ondernomen om radicaal het heft in eigen hand te gaan nemen.

Iets doen door veel dingen te moeten laten, past meer bij het huidig tijdsbestek, waarmee ik niet wil beweren dat het op een ander moment vanzelfsprekend nog weer anders gaat. Verder kijken dan de dag van vandaag is niet iedereen gegeven. Neem nu Jeroen van Merwijk die zich in het aanschijn van de dood nog bezig houdt met zaken die hem nu nog een opkikker geven te weten schilderen. En waar anderen zijn teksten die hij ooit op schrift heeft gesteld, door anderen worden vertolkt en van muziek worden voorzien. Ook een manier om van het leven afscheid te nemen en iets na te laten wat na zijn verscheiden als het ware een eigen leven kan gaan leiden. Want leven tijdens leven valt nu eenmaal te verkiezen dan een leven na de dood, hoewel Freek de Jonge daar sinds de dood van zijn vader anders tegenaan is gaan kijken. Niet zo verwonderlijk want zijn vader was bij leven Dominee…

Waardoor de toon is gezet en ik niet veel meer hoef te doen dat het RIP van een blad onder al dat X-mas gebeuren op de radio alsnog tot een Hemels Gerecht (wie is die man die de Kalkoen aansnijdt?!) op Aarde in de mens een welbehagen gun!