Slagroompunt?!

In principe… maar principes lenen zich nu eenmaal om op gezette tijden weer overboord te worden gegooid. Soms is dat niet zo verstandig, daar de kans dat emoties dan de overhand kunnen gaan krijgen, schrikbarend toe gaan nemen. En wanneer er sprake is van een emotioneel gebeuren loop je de kans dat de zaken alsnog uit de hand gaan lopen. Waar dan weer niemand op zit te wachten, laat staan dat achteraf blijkt dat die eerder genoemde principes niet eens zo slecht waren. Het geeft duidelijkheid, het geeft een grens aan en waar momenteel de neiging bestaat om meerdere grenzen ‘op te gaan rekken’, kan het zomaar zijn dat alsnog een besluit wordt genomen om de hele handel terug te draaien en opnieuw een poging te wagen om te komen tot…

Mijn verblijf in Den Helder zal voorlopig nog de aangewezen plek zijn om te vertoeven, dat er op termijn toch een einde aan zal komen voorspelbaar daar de kosten van mijn verblijf hier mogelijk de pan uit blijven rijzen. Maar dat betekent ook dat er actie ondernomen dient te worden voor wat betreft een overplaatsing naar ‘elders.’ Neen, geen functie ‘elders’ gelijk er in achterkamertjes wordt onderhandeld omtrent de plaats en positie van kandidaten die zich garant stellen voor een post op een nieuw te ontwikkelen Ministerie dan wel een Staatssecretaris op een post die zij in het verleden heeft vertolkt, dat wil zeggen dat de kansen voor de schoenen van Jansen mogelijk gaan stijgen wanneer ‘Der HUGO’ zich bedenkt en alsnog besluit om zich weer een rol te gunnen in het onderwijs, gelijk ook zijn makker op een goed moment tot het inzicht komt om alsnog… werkzaam te gaan in een zorg gerelateerde instelling.

Om de voornemens van een oude wijn in nieuwe zakken coalitie de gelegenheid te geven om zorg in zijn algemeen, dan wel specifieke zorg in de toekomst verder te kunnen gaan afschalen…

Treurnis dus alom, en ergernis in het bijzonder kunnen mijn goede humeur op dit moment niet verlagen. ‘Hagel en sneeuw, stormen, wind en regen, deren ons niet, wij kunnen er wel tegen, lach er maar om en stap er flink doorheen, ’t is pech, maar zeg, als straks de zon eens scheen…’

Ik kijk naar buiten zie geen wolkje aan de lucht, denk aan dat wat mij straks te wachten staat en kruip maar weer in bed opdat…