Statement

DAG VAN DE TEGELTJES WIJSHEID. ‘Als de leugen regeert krijgt eerlijkheid een functie elders.’ Rutte ontslaat Keijzer.

Een staaltje politiek van de eerste plank, een vorm van bewust zijn wat het bewustzijn bepaald niet alle eer aandoet, dan wel dat wanneer iemand zich niet houdt aan de collectieve uitspraken er niet veel anders op zit dan de betrokkene op staande voet te ontslaan. En dan te bedenken dat juist het CDA zich kenmerkt doordat er mensen in te vinden zijn die bepaald niet in de pas van het partijbestuur wensen te lopen. Neem een Pieter, neem een Mona, neem nu een Wopke, neem nu een Hugo die zijn gladheid heeft ingeruild voor een gesoigneerde baard, en neem de man die het landsbelang aan alle kanten…

nou ja, het heeft veel van doen van een comedy paper show, waarbij de hoofdrolspelers in te ruilen zijn voor andere marionetten waarbij niet zichtbaar is wie aan welke touwtjes trekt. En iedereen op zoek is naar de bordjes nooduitgang die dit keer in duister zijn gehuld. Want dat een show zo uit de hand kan gaan lopen, dat Mona al eerder als staatssecretaris van Economische Zaken op de bres is gaan staan, dat het gewoon een kwestie is van het snoeren van de mond, de halsketting aan te halen en men vergeet dat blaffende honden veelal niet bijten, laat staan dat wanneer er sprake kan zijn van een storm dit achteraf meestal in een glas water betrof.

En wat had Mona te verliezen? Zelfs haar toetje blijft van haar. Dat er momenteel sprake is van een mannenpolitiek lijkt wel duidelijk, wanneer de verschillende Ministers van vrouwelijke komaf het veld hebben moeten ruimen, dat Kaag uiteindelijk toch weer neigt om het kussen te gaan delen met een Christen, het fenomeen van twee geloven op een kussen alsnog tot leven heeft weten te brengen en waar je vaak over de duvel spreekt….

Mephisto huist in de kelders van het Binnenhof en probeert alsnog Faust een hak te zetten. Politiek?! Ik hoor ze wel, maar ik zie ze niet!