’t Zuur breekt op.

Feitelijk ben ik toe aan een opkikker. Iets waar ik weer plezier aan ontleen. Iets sprankelends desnoods, iets wat me uitdaagt en niet zo zeer de sores van vandaag de dag. Wanneer het een net achter de rug is, er sprake kan zijn van een bepaalde vorm van stabilisatie, doet zich weer wat anders voor. Nu weet ik wel dat leven in de regel niet altijd meevalt, integendeel, het leven vraagt nu eenmaal aanpassingen aan de omstandigheden die zich voordoen, maar daar zit ik op dit moment bepaald niet op te wachten.

Buitenspel gezet, opdat de ander een traject in kan gaan dat haar mogelijk doet helen, dat vergt op dit moment behoorlijk wat energie van mijn kant. Gewoon leuke, stomme dingen doen, geen gedonder met een mondkapje, iets meer dan die boodschap bij de supermarkt, op jacht gaan naar aanbiedingen als bijzonder verzetje, gewoon de auto pakken om me naar elders te begeven, een controle bij de tandsteenverwijderaar, even wat anders dan die eerder genoemde sores die het effect heeft om van de regen in de drup te raken. Neen, die schop zal k mezelf moeten geven, maar de lust van zijn laat staan de zin van leven is voor mij, op dit moment, heel ver te zoeken. Ik ben bezig als een slang met steeds maar weer mijn eigen staart te zoeken, het bijten doet namelijk wel pijn en waar het eens een dag vol geneugten gaf, zijn het nu de maanden die langzamerhand in een steeds trager tempo aan mij voorbij gaan.

De moed opbrengen om weer eens wat bijzonders van mij te laten horen, stomweg genieten van de kunst die er alom is, dat vogeltje te blijven volgen dat ergens ver weg op een tak een poepje laat vallen, de kledders op de motorkap en het genoegen dat ik ontleen door die kak niet te verwijderen. Lekker met mezelf overhoop liggen, dan maar weer dat boek gaan pakken, gestrekt in dat bed en een nieuwe haring te eten die waarschijnlijk veel ouder is dan dat de verpakking doet vermoeden. Want wie heeft door dat die haring reeds lang geleden gevangen is en wanneer deze in de aanbieding is in de supermarkt, kun je mij van alles wijs gaan maken maar zal die haring niet te vergelijken zijn met die haring van een gerenommeerde visboer, die de haring fileert waar je bij staat en de vraag stelt ‘een uitje en een zuurtje’ erbij?!

Een uitje riekt en het zuur breekt menigeen op!