Tweede dan

Eerste: zien. Tweede: dan. Derde: geloven. Waar dit op slaat? Ik ben sinds april in afwachting van een reeds betaalde hoeveelheid circusposters, gekocht via marktplaats en tot op heden nog steeds niet gekregen. Wanneer ik de verkoper benader met de vraag waar de levering blijft, neemt hij ternauwernood de gelegenheid te baat om een fatsoenlijke reactie naar voren te brengen. En wanneer hij reageert is het zo kort mogelijk door een niet zichtbare bocht. Een circuit is hier niets bij en wanneer ik bij herhaling berichten naar hem stuur maak ik, ten einde raad, gebruik van de telefoon opdat hij mij mogelijk… maar dan krijg ik een antwoordapparaat en laat hij ook dit keer na om een reactie te geven, tot het volgende bericht mij bereikt: ‘morgen maak ik het geld aan u over…’

Handel en wandel is afhankelijk van een wederzijds vertrouwen en wanneer dit vertrouwen op proef wordt gesteld valt er niet veel meer dan te wachten opdat de verwachting dat het alsnog goed zal gaan komen plotsklaps verandert in een teleurstelling. Taylor had het ooit over twee verschillende soorten mensen: mensen met een absoluut vertrouwen en mensen met een absoluut wantrouwen. Als uitgangspunt in de benadering van de ander. En dat had dan niet alleen van doen bij mensen met een psychiatrische achtergrond, hoewel dat in zijn betoog wel degelijk een rol speelde. Maar dat is van heel lang geleden edoch speelt nog steeds een rol in het heden.

Vandaag opteer ik dan ook voor Tweede: dan. Geenszins met judo te maken, laat staan een andere vechtsport of het moet mogelijk het gevecht zijn dat zich in mijn brein voordoet. Waardoor er voor morgen het derde deel van deze triptiek mogelijk een afronding krijgt, hoewel ik daar toch nog de nodige twijfels bij zet.