Vandaag in Den Haag…

Wanneer alles een keerzijde kent, hoef je je niet druk te maken over de voorzijde. Die spreekt meestal voor zich, en wanneer er ook geen maskers worden gedragen kun je ervan uitgaan dat de mens zonder masker verstandige taal uitspreekt. Maar of dat heden ten dage nog van toepassing is, dat is een vraag die veelal onbeantwoord blijft. De een gebruikt diplomatieke taal de ander komt om in de eigen wolligheid, een derde spreekt in raadsels en waar een vierde zich de taal van het cryptogram meester heeft gemaakt, is het hooguit en kruiswoordraadsel dat ervoor zorgt dat alle lege vakjes op termijn gevuld zullen gaan worden.

Waar de een volstaat met een ‘ik beloof’, haalt een ander God erbij om te getuigen dat de hij of zij er alles aan zal doen om de gemeenschap zo goed mogelijk te gaan dienen. En waar de Koning het geheel in een luisterrijke zaal ontvangt, zijn het de goed geklede dames en heren die in deze plechtigheid naar eer en geweten zullen gaan handelen, maar… er schuilt een gevaar.
En dat is dat de volgende MInisterpost die een totaal nieuwe Minister mag gaan verwelkomen, wordt opgezadeld met een ambtenarenkorps dat wel degelijk weet heeft van de hoed en de rand. Daar kan geen Graaf in Den Haag tegenop, laat staan dat Jantje daar ook nog een rol in zou kunnen gaan spelen. Een hoed met een pluim en aan zijn arm een mandje, daar dient hij het mee te doen. Maar het kan verkeren als ooit Breero naar voren bracht alvorens het glas te heffen, een plas te doen en te ontdekken dat uiteindelijk alles bleef zoals het was.

Al eerder sprak ik mijn twijfels uit en ik ben bang dat een deel van die geschiedenis zich zal gaan herhalen. Maar wie ben ik om mijn licht over de huidige situatie te laten schijnen, kijk niet vreemd op wanneer het OMT met een advies komt om de huidige lockdown tot eind januari te gaan verlengen