Variabelen.

Het zijn altijd weer variabelen die roet in het eten strooien. ‘No roet allowed’, zou ik bijna zeggen, en zeker niet nadat Norit reeds lang het veld heeft geruimd. Waar de stopper in de vorm van Laudanum ooit wat roesverwekkende activiteiten ontplooide, is het nu de rechter die wordt uitgenodigd om een uitspraak te doen door een kortelings geleden opgerichte organisatie die er van alles voor over heeft om een kinderfeest te vergallen. En waar gal niet geloosd kan worden is een icterus nabij. Geelzucht dat groene pieten hooguit in een ander daglicht weet te stellen, blauwe pieten zich te buiten zijn gegaan aan alcoholische versnaperingen en rode pieten waarschijnlijk veelvuldig van bietensap hebben gesnoept. Waar een gouden glans wordt vervangen door een grauwe vloed, waar worden opgescheept met de wandaden uit een roemrijk verleden, waar de huidige kruidenmaatschappij in de vorm van Versteegh er alles aan gelegen is om dat biologisch verantwoorde stukje vlees nog enige verfijning bij te gaan brengen, kan het niet anders dan dat de intocht op losse schroeven komt te staan. Dan kun je hooguit gaan hopen dat De Wereld nog steeds Door Draait, maar is het zeer de vraag of er na een nacht vorst wel geschaatst kan gaan worden. Om over wat hete hangijzers maar te zwijgen, hooguit dat de ijsbaan in een pulpmassa gaat veranderen. Want daar hebben we het druk mee, daar kan geen EU tegenop, laat staan dat de Brexit ervoor kan gaan zorgen dat alle neuzen diverse kanten op blijven staan en dat de grenzen verharden, de hekken worden verhoogd en dat het geen vreemden meer zijn die verdwalen. Hooguit de kans lopen om teruggestuurd te worden. En dat er nog iemand is die naar een naam vraagt. We hebben rechten en daar wordt maximaal gebruik van gemaakt: protesteren, demonstreren, staken, meningen uiten, en geld voor de een of andere collecte in de eigen zake te houden, onder de noemer geen cash geld meer in huis te hebben. Waarop de collectant wijst op de mogelijkheid om ook met een pinpas gelden aan die speciale organisatie te gaan doneren. Neen, noem mij geen scepticus, geen criticus hooguit een waarnemer die af en toe, met gefronste wenkbrauwen, een poging doet om zich te engageren met een meer dan voorbeeldige maatschappij. Een maatschappij waarbij de democratische doelstelling geregeld met voeten worden getreden, en waarbij de mannen aan het roer van het Schip der Staat er alles aan gelegen is om de boot niet alleen op koers, maar ook nog eens zodanig te laveren dat mogelijke klippen aan alle kanten worden omzeild. En waar ooit gewezen stuurlui zich op een leugenbakje zittend weten te houden, is het nu beangstigend dat er momenteel wordt gevaren op een koers die vanuit het heelal door satellieten wordt bepaald. Want stel je voor dat er nu een hacker op staat die dat programma weet te verstoren… Brengt dan een ouderwetse zeekaart dan non uitkomst”!