Zo gewoon!

Wat maakt een dag als vandaag toch bijzonder”! Niet de pagina met familieberichten, waarbij melding wordt gemaakt dat in beslotenheid een crematie dan wel een ter aarde bestelling zal gaan plaatsvinden. Dat er steeds meer gekozen wordt om met intimi de bijeenkomst en de dood in een andersoortige samenstelling te gaan vieren. Want dat het glas geheven wordt, dat stuifcake plaats heeft gemaakt voor bier en bitterballen dat, naast het leven, ook de dood gevierd mag gaan worden en dat de uitspraak dat er straks op de naasten een beroep kan worden gedaan om mee te gaan in het proces van de verwerking, het na een aantal weken meestal stiller wordt, nog stiller wordt en dat men welhaast vanzelfsprekend over gaat tot de orde van de dag. Een kaartje, een belletje een appje en voor je het goed en wel beseft ben je niet alleen de draad kwijt, is er zomaar weer een jaar voorbij gegaan en kom je tot de ontdekking dat je de ander, met alle goede bedoelingen van voordien, eenvoudig weg in zijn of haar hemd hebt laten staan. En wanneer je je dan uitput in excuses, mag je niet direct begrip van die ander verwachten. Zo gewoon kan een bijzondere dag gaan worden, zo ongewoon is het nog om met familieberichten kond te doen van het sterven. En waar voorheen de courant garant stond voor zowel geboorte, huwelijk en dood, zo eenvoudig is het tegenwoordig om zo’n bericht in een appje met anderen te gaan delen. Hooguit dat een enkele bloem, een bijdrage voor een fonds en dat casual kleding in zekere zin op prijs wordt gesteld…