Zo simpel!

Zo’n grijs en grauw wolkendek, waarbij de hemelpoorten gesloten blijven. Hooguit een deurluikje waardoor gestaag regen naar beneden druppelt. En voor de rest valt er weinig te beleven. Typisch zo’n maandag waarop ik besluit om de luiken maar te sluiten, de deuren te barricaderen en geen bel aanneem. De verwachting dat er mensen voor de deur staan om het woord Gods verpakt in een blijde boodschap met je te gaan delen, houd voor mij op tot het moment waarop ik besluit om alsnog de draad van het leven op te gaan pakken.

Zo, de eerste regels staan op schrift en het feit dat ik wederom een boek uit heb, de snert enigszins naar erwtensoep neigt kan mij niet weerhouden om terug te gaan naar zaterdag 29 februari en wel naar de woorden die ene Lars voor mij op papier heeft gezet. De noemer is heel simpel: ‘Versjes van Lars.’ Een man met een baard, een pet en gekleed in het geel zo ook zijn schrijfmachine waar hij met een vrolijke grijns op zijn gezicht het toetsenbord weet te beroeren. Het is dan ook druk in de foyer van de Vest en mensen weten hem, na een aarzeling in het begin, dan ook te vinden. Versjes, geen proza laat staan een gedicht waarmee hij zijn dagelijks brood mee weet binnen te halen. Een kort gesprek en voor ik het goed wel wel besef begint zijn masjien te ratelen. Het lint zorgt voor de letters die even later op het papier verschijnen.

Waar machineschrijven in mijn verleden een rol heeft gespeeld (Boots rijdende typeschool die ons oefeningen gaf in het blinde typen, waar ik nog steeds gebruik van maak, behalve dat ik bepaald niet blind type) en waar ik nog steeds een diploma van moet hebben, dat alles op een portable schrijfmachine die mogelijk stamt van het warenhuis dat zich presenteerde onder de letters V & D. Zo kan de geschiedenis zich op een zeker moment blijven herhalen en komen nostalgische herinneringen

Hij schreef: ‘Voor Wik, Wat we allemaal doen / is vallen zonder te / weten waar het landt, / maar misschien stuiteren / we wel, als ballen en / van de ene kant naar de / andere kant.’ Ik bedoel maar, hoe simpel wil het het met woorden houden om uit te drukken waar ik, jij, hij, wij, jullie en zij mee bezig zijn?!